Antyperspiranty

Super wygodne – reklamowane – antyperspiranty. Będziesz cudownie pachnieć przez cały dzień. Tak, ale znowu – jeden dzień – bez problemu. Tydzień – już gorzej. A codziennie?

Pot nie jest tylko po to, żeby człowiek „brzydko pachniał”. Nie jest też dla ozdoby. Wraz z potem usuwane są toksyny z organizmu – toksyny powstałe ze spalania jedzenia. To wszystko czego organizm nie był w stanie wykorzystać MUSI być wydalone. Proszę sobie wyobrazić nie korzystanie z ubikacji przez kilka godzin. Uciążliwe, prawda? Ale oprócz wydalania toksyn pot reguluje również temperaturę ciała, zwłaszcza w lecie. Używając antyperspirantów blokujemy wydzielanie potu. Osiągamy dwa, główne cele – nie wydalamy toksyn i przegrzewamy organizm. Załóżmy, że antyprespirant „zatyka” (w uproszczeniu) pory w skórze, przez które wydobywa się pot. A proszę sobie wyobrazić takie „zatkanie” innej części ciała i nie korzystanie z ubikacji. Tylko, że nie „czujemy” tego, że nie możemy się pocić, ale nie korzystanie z ubikacji odczujemy – i to bardzo. Ale dla organizmu skutek jest podobny. Nie pozwalamy mu normalnie funkcjonować.

Niektóre antyperspiranty są bardzo skuteczne – szybko się wchłaniają i działają bardzo długo. Nawet myć się nie trzeba (to oczywiście żart). Antyperspirant może być wchłaniany do organizmu i rozprowadzany przez krew we wszystkie miejsca. Dziewczyna codziennie używająca antyperspirantu przestaje się pocić. Jest super, ale… Organizm jest pozbawiony naturalnej siły obronnej przed ciepłem (zatkane są wszystkie pory skóry, czy to na nogach czy na plecach) i przegrzewa się. Objawami mogą być: pieczenie oczu, zaparcia, pieczenie w żołądku, przesunięcie okresu, ogólne „wysuszenie” organizmu – zarówno skóry jak i śluzu np. w jelicie grubym, mogą się pojawić kłopoty z pęcherzem, omdlenia – nie mówiąc już o samopoczuciu. Naprawdę należy się głęboko zastanowić nad tym – czy warto.

Nie chodzi o to, żeby nie używać dezodorantów czy antyperspirantów. Używajmy, dlaczego nie. Po to mamy naukę i technikę, żeby z jej osiągnięć korzystać. Ale uważajmy co robimy. W zimie nie jest gorąco, nie pocimy się tak bardzo. A ile osób nadal używa antyperspirantów? Inny przykład – jest lato, gorąco. Idziemy na samotny spacer po lesie. Nikt nas nie zobaczy, nikt nas nie będzie wąchał. A jednak nie dajemy odpocząć organizmowi i znowu – bo …. właśnie, bo co? Bo ktoś zobaczy, poczuje? A kto zobaczy jak nikogo nie spotkamy? Może warto się nad tym zastanowić. Egzaminy są zupełnie inną stroną i tutaj – jak najbardziej. Ale jak często zdajemy egzaminy? Może miejmy dezodorant i antyperspirant. Ale tego ostatniego używajmy tylko kiedy naprawdę potrzebujemy.

I z ostatniej chwili. Zauważyłem, że antyperspiranty zmieniają zapach potu – po zaprzestaniu ich używania pot ma bardzo nieprzyjemny zapach. Potrzeba dużo czasu, aby wrócił on do swojego pierwotnego zapachu.

A w katalogu kosmetyków dla kobiet pojawiła się nowa informacja, pod tytułem: „Antyperspiranty górą”. Oto treść: „Dezodoranty antyperspiracyjne najnowszej generacji całkowicie powstrzymują wydzielanie się potu. W przeciwieństwie do zwykłych dezodorantów, które eliminują tylko zapach potu, antyperspiranty zwężają ujścia kanalików potowych blokując produkcję potu. Zabezpieczają nas na wiele godzin dając komfortowe poczucie trwałej świeżości.” (podkreślenie moje)

Co dziwniejsze cena takiego „cuda” wynosi 7,90 zł. Niektóre dezodoranty kosztują 12-18 zł. Jak to jest, że produkty kosmetyczne „najnowszej generacji” są tańsze niż starsze i – według reklamy – przestarzałe technologie?

Producenci nie muszą dbać o wysoką jakość produktu – antyperspirant nie musi pozostawiać długiego zapachu czy też nie musi neutralizować potu. On ma za zadanie zablokować pory skóry, czy to jest potrzebne czy nie. Skóra nie tylko nie potrafi produkować potu lecz też nie oddycha. Ale co więcej – ich działanie polega na „zwężeniu ujścia kanalików potowych” a nie tak naprawdę na zablokowaniu produkcji potu. Możliwe, że gruczoły potowe nadal produkują pot lecz nie może się on wydostać na zewnątrz. Możliwe jest wydalanie potu do wewnątrz organizmu lub zatrucie własną wydzieliną i w konsekwencji obumarcie gruczołów potowych.
Nie wiem czy Panie zwróciły uwagę – jak trudno jest umyć się po takim antyperspirancie? Nawet dwu-trzy-krotne umycie nie pozwala na całkowite jego usunięcie.

Tak przy okazji – mimo, że wpis jest archiwalny – pozwolę sobie tutaj dopisać. Ostatnio jak byłem w aptece pani (dlaczego zawsze kobiety?!?) kupowała „tabletki na wydalenie wody z organizmu”. Ciekawe kto wpadł na taki genialny pomysł, zwłaszcza w lecie. No pewnie, brak wody gwarantuje brak pocenia się.

Torebki, plecaki i inne

Ktoś kiedyś powiedział, że dziewczyna składa się z ciała, torebki i duszy. Ktoś, kto był dziewczyną wie, że jest w tym sporo racji. W torebce jest wszystko – począwszy od kluczy do mieszkania skończywszy na informacji o premierze nowego spektaklu w 1974 roku.

Jako dzieci nosimy tornistry, potem zamieniamy to na plecaki, a w końcu na aktówki i torebki. Niestety wystarczy popatrzeć na ramiona żeby zobaczyć co i jak długo ktoś nosi. Zazwyczaj ramię, na którym jest torebka (lub po tej stronie, gdzie coś niesiemy) unosimy nieco wyżej – taki odruch. Im cięższe tym ramię podnosimy wyżej. Jeśli ktoś nosi regularnie coś na jednym ramieniu nabawia się … skrzywienia kręgosłupa. Często można zauważyć kobietę, która nosi torebkę na prawej stronie i, gdyby poprowadzić kreski od linii ramienia prawego i lewego – byłyby oddalone od siebie nawet o kilka centymetrów. Jedna strona szkieletu kostnego jest przeciążona, druga jest ściśnięta. Tak samo narządy – jedne są przemęczane, drugie są ściskane. A wystarczy co jakiś czas zmieniać ramię. Np. jeden dzień – prawe, drugi – lewe. Uwaga dla osób, które przez ostatnie lata nosiły zawsze coś na jednej stronie. To będzie bolało. Jeśli ktoś chce się „wyprostować” czynić to powoli i nie bardzo na siłę. Macie kilka lat pracy nad sobą przed sobą.

Jeszcze jedno. Może nie w tym miejscu, ale jednak, bo jest to związane z wadami postawy. Jeżeli kobieta ma problemy z bolesnymi miesiączkami niech się zastanowi nad tym, czy chodzi wyprostowana, czy „przechyla” się na którąś stronę. Pozornie nie ma to związku, ale: nieprawidłowa postawa powoduje przemieszczenie narządów wewnętrznych, zmienia się ustawienie miednicy. Może taka jest właśnie przyczyna. I bynajmniej nie przejdzie, po rozpoczęciu współżycia czy urodzeniu dziecka – jak twierdzą niektórzy lekarze – specjaliści. Może jednak trochę złagodnieje po zmianie pewnych przyzwyczajeń. Jak może boleć – wie tylko kobieta, ale warto się zastanowić nad tym jak chodzimy, szukać przyczyny, zamiast „pomagać” sobie kolejnym opakowaniem środka przeciwbólowego.

Na wszystko jest odpowiedni czas

Pod takim „wielkim” tytułem chciałbym omówić wszystko co jest związane z czasem. No dobrze, nie wszystko, ale nieco podstaw. Czasem, jego upływem i pomiarami ludzie interesują się od dawna. Ludzie mają zegarki, kalendarze i zazwyczaj dokładnie wiedzą która jest godzina. Jednak rzadko kto z nas wie, że przyroda jak i sam człowiek ma również taki zegar w sobie.

W przyrodzie mamy pory roku. W Polsce jest to: wiosna, lato, jesień i zima. Według kalendarza zgodnego z Tao (tak w ogóle jest to kalendarz księżycowy) jest 5 pór roku, odpowiednio do pięciu przemian: wiosna, lato, jesień, zima i dojo. Niektórzy tłumaczą „dojo” jako późne lato; jakkolwiek jest to tłumaczone, występuje pomiędzy jesienią a zimą – zgodnie z pięcioma przemianami.

Tak samo jak przyroda, tak i człowiek przechodzi kolejno przez wszystkie 5 przemian:

Człowiek powinien organizować swoje zajęcia odpowiednio do pór roku. Na wiosnę – „wiosenne porządki” tzn. oczyszczanie, wyrzucanie śmieci (te z głowy też), zaczynanie nowych prac, w lecie – można poświęcić czas na pracę, na jesieni – praca powinna być kończona, powinno się przygotowywać do odpoczynku i w zimie – raczej odpoczywać.

Nie znaczy to, że w zimie powinniśmy nie chodzić do pracy, a tak w ogóle to zapaść w sen zimowy. Chodzi tylko o to, żeby chronić energię (siłę), której w zimie mamy o wiele mniej.

Każdy z nas ma w sobie zegar, który steruje „wewnętrznym życiem”, steruje przepływem energii. Na poniższym obrazku jest przedstawiony taki zegar.

Każdy z organów ma w czasie doby swoje 2 godziny maksymalnej działalności i 2 godziny minimum energii (spoczynek). Przykładowo: od godziny 1 do 3 max. ma wątroba, a min. – jelito cienkie. Pomiędzy 7 i 9 max. ma żołądek, a minimum żołądka jest od 19 do 21.

Posługiwanie się zegarem jest bardzo proste tylko co z tego wynika – ktoś mógłby zapytać. Już tłumaczę. Zgodnie z max. i min. poszczególnych organów człowiek może wykonywać różne prace lub też powinien odpoczywać. Weźmy pod uwagę:

Żołądek. Żołądek trawi jedzenie. Najwięcej siły ma pomiędzy godziną 7 i 9. Czyli wtedy kiedy powinniśmy jeść śniadanie. Minimum żołądka przypada pomiędzy 19 do 21 czyli kiedy zaczynamy odpoczywać. Zazwyczaj postępujemy odwrotnie – rano nie jemy śniadania, a kiedy żołądek nie ma siły – zaczynamy jeść kolację.

Okrężnica, czyli jelito grube. Odpowiedzialne jest za wypróżnienia. Max. energii ma pomiędzy godziną 5 i 7. Min – 17 i 19. Wiele osób ma problemy z wypróżnieniem. Jeśli korzystają z łazienki w godzinach 17-19 – wcale się temu nie dziwię. O tej porze jelito raczej śpi niż pracuje. Najlepiej korzystać z łazienki rano – pomiędzy 5 a 7.

Ale taki zegar to nie tylko instrukcja dla nas jak powinniśmy żyć. To również informacja o naszym zdrowiu. Są osoby, które budzą się o pierwszej w nocy, wstają, pochodzą, poczytają gazetę – po ok. 2 godzinach idą znowu spać. To najwyraźniej informacja, że coś jest nie w porządku z wątrobą (nadmiar, za dużo siły). Zawały serca zazwyczaj zdarzają się pomiędzy 23 a 1 lub pomiędzy 11 a 13. To max. i min. serca. Jeśli ktoś wyraźnie opada z sił pomiędzy 15 a 17 i najlepiej poszedłby spać – może to wskazywać na słabe płuca. To oczywiście nie jest wystarczające do postawienia diagnozy lecz można dowiedzieć się czegoś o stanie swojego organizmu.

Sposób, w jaki chodzimy

Chodzenie – można powiedzieć – nic trudnego. Ot, wstajemy i idziemy, zazwyczaj nie myśląc nawet o tym co robimy. Taka prosta czynność, do której jesteśmy przyzwyczajani już od dziecka. Ale…

Zazwyczaj chodzimy w ogóle o tym nie myśląc. Nad czym się tu zastanawiać – ktoś pomyśli. Może jednak jest nad czym.

Większość ludzi chodzi bardzo ciężko. Jak kładą nogi na ziemi to aż się ziemia trzęsie. Wynika to z prostego faktu, że … nie myślą jak chodzą. Zazwyczaj chodzimy w ten sposób: Załóżmy, że stoimy. Podnosimy jedną nogę, przesuwamy do przodu, przesuwamy ciężar ciała do przodu i stawiamy tę nogę. To samo z drugą – podnosimy, przesuwamy ciężar ciała i kładziemy. Czasami ciężar ciała przesuwamy tak szybko, że noga jeszcze nie jest na ziemi, a już otrzymuje pełne obciążenie organizmu. Wtedy spada, uderzając o ziemię.

Prawidłowy sposób jest taki: Podnosimy nogę, przesuwamy ją do przodu, kładziemy na ziemi, a dopiero potem przenosimy ciężar ciała. I po co to? A po to, żeby noga wiedziała czy może w danym miejscu stanąć czy też należy wybrać inne. Czy np. ziemia się nie załamie lub coś nam pod nogami nie pęknie. No dobrze – ktoś może powiedzieć – nie jestem aż tak ciężki, żeby beton się zarwał pode mną więc po co to? Odpowiadam: a w zimie? Dlaczego jest tyle wypadków? Bo noga, jeszcze w powietrzu, jest obciążona. Gdyby położyć nogę, sprawdzić czy utrzyma ciężar całego ciała, a dopiero potem przenieść na nią ten ciężar – chodzilibyśmy o wiele bezpieczniej. Wystarczy myśleć o tym, że się idzie – tak jak to robimy w zimie.

Sposób stawiania stóp też czasem jest niezbyt prawidłowy. Człowiek powinien stawiać stopy tak:

Jednak (najczęściej) stawiamy stopy tak:

Albo we wszystkich innych możliwościach:

Nieodpowiednie stawianie stóp powoduje nierównomierne obciążenie mięśni i kości, co powoduje wypaczenia i skrzywienia oraz bóle wszelkiego rodzaju: mięśni nóg, pleców, miednicy, kręgosłupa.

Kiedy leżymy wygodnie na plecach, nie napinając żadnych mięśni możemy zauważyć jak się odchylają nasze stopy od pionu. Zazwyczaj wygląda to jak na drugim obrazku – odchylenie prawej stopy w prawo. Sposób życia czy złe nawyki?

Jedną z przyczyn takiego ułożenia mięśni jest … samochód. Prowadząc samochód lewą nogę trzymamy raczej prosto, a prawą odchyloną pod kątem ponad 30 stopni w prawo. Teraz wystarczy sobie policzyć ile czasu spędzamy w samochodzie.

Innym problemem związanym z ułożeniem stóp jest ich odchylanie do wewnątrz lub na zewnątrz. Poprawnie stopy powinny być ułożone na całej powierzchni:

Jednak często stawiamy stopy wykrzywiając je do wewnątrz:

lub na zewnątrz:

Mycie

Krąży sobie taka informacja, że myć należy się często, najlepiej stosując odpowiednie środki (płyny, żele, specjalne mydła). Szczególnie wrażliwe części ciała należy myć nawet 2-3 razy dziennie. Wielu ludzi kąpie się codziennie, czasami rano i wieczorem stosując przy tym różne płyny. Oczywiście, jeśli ktoś pracuje w kopalni – nie ma się czemu dziwić, chociaż poranna kąpiel jest jednak nieco dziwna. Ale – szczególnie panie – kąpią się dwa razy dziennie jednocześnie siedząc w domu. I nie to, żeby drapały tynk czy przeprowadzały generalny remont. One prasują, gotują, poczytają książkę, a potem koniecznie się muszą wykąpać (stosując antybakteryjne mydło) aby … być czystą.

Jest bardzo delikatna granica pomiędzy tym, że ktoś się powinien wykąpać a tym, że może sobie tę kąpiel darować. To jest rzecz każdego z osobna i nikt inny nie może o tym zadecydować. Ale zbyt częste mycie szkodzi. Tak – nadmiar „czystości” też szkodzi. Człowiek potrzebuje nieco brudu, aby się zdrowo rozwijać. Przede wszystkim chodzi o bakterie skórne, które tworzą naturalną ochronę przed światem. Zbyt częste mycie oraz używanie środków myjących (im lepiej myje tym bardziej szkodzi) niszczy tę naturalną ochronę skóry. Chodzi też o te „inne” drobnoustroje, na które organizm musi się nauczyć reagować, bo jak się nie nauczy to potem nawet z przysłowiowego brudu za paznokciem może ciężko chorować.

Weźmy na przykład poranne mycie. Poranne mycie po wstaniu z łóżka, a nie po powrocie z nocnej zmiany. Ktoś wstaje rano i bardzo dokładnie się myje. Dobrze – po czym? Pomijając niektóre choroby, które powodują nadmierne pocenie w nocy zazwyczaj nie robimy nic tak brudnego, aby trzeba było zaraz rano iść pod prysznic. Jeśli ktoś się poci, bo ma 30 stopni w pokoju to niech otworzy na noc okna. Najlepsza temperatura w sypialni to ok. 18 stopni – pomijając różne przyzwyczajenia osób do mieszkania w prawie saunie (np. 27 stopni). Jeśli komuś się nie podoba jego własny zapach to niech zmieni dietę. Pachniemy tym, co jemy. Silny, kwaśny zapach jest powodowany zazwyczaj przez mięso. Jak ktoś nie wierzy niech sobie zje dużo pietruszki na śniadanie i po 2-3 godzinach niech sprawdzi jak pachną jego ręce.

Czasami jest tak, że ktoś myje się rano jednocześnie nie myjąc wieczorem. Polecałbym jednak zmienić to przyzwyczajenie. Po całym dniu – nawet gdybyśmy tylko chodzili po mieście w długich spodniach – na naszej skórze gromadzi się kurz. Oczywiście wszystko zależy od miejsca i od pory roku. Jeśli myjemy się dopiero rano to 1) wycieramy brud w pościel 2) jeśli natrafiliśmy na coś np. żrącego to dajemy temu całą noc czasu do działania. Może się zdarzyć tak, że pory skóry będą zatkane i przez noc skóra nie będzie mogła oddychać. Ale jest też inny powód. Mycie się to nie tylko usuwanie brudu ze skóry. To także masaż całego ciała. O wiele lepiej się śpi po masażu.

Zbyt częste mycie wrażliwych części ciała – szczególnie dla pań – lub używanie silnie działających mydeł lub płynów może spowodować wszelkie zapalenia lub upławy. Może też powodować powstawanie brzydkiego zapachu. Jeśli ktoś cierpi na takie dolegliwości proponuję mycie (podmywanie) nie częściej niż raz na 1-2 dni przegotowaną wodą bez wszelakich dodatków. I nie raz – tylko np. przez miesiąc.

Jeśli ktoś nie twierdzi, że bez mydła umarłby w ciągu doby polecam inny rodzaj wieczornej kąpieli. Zajmuje ok. 15 minut. Wystarczy miska z wodą, niewielki, DRAPIĄCY ręcznik lub szmatka lniana – np. 50 x 100 cm – zresztą do wyboru. Moczymy szmatkę w misce, wykręcamy i myjemy się nią kilka razy dokładnie i stanowczo przecierając skórę. Tak jakbyśmy się wycierali. Bez mydła, bez płynów do kąpieli. Jeśli ktoś ma suchą skórę może wlać sobie do miski olejku dla niemowląt. Po pierwszych razach będziecie się czuli jak nowo narodzeni po wyjściu z gabinetu masażu. Osobiście wypróbowałem ten sposób myjąc się tak od kilku lat i mogę powiedzieć, że do mycia ciała (poza niektórymi wyjątkami) nie potrzebne jest ani mydło ani różne płyny. Tutaj jeden warunek – w ten sposób powinno się myć codziennie, dokładniej co wieczór – zwłaszcza w lecie. W zimie można co drugi czy trzeci dzień. Jak jest bardzo gorąco można nawet dwa razy dziennie, np. po przyjściu z pracy – z zimną wodą w misce. Jeśli ktoś tylko nie twierdzi, że musi być mydło – bardzo polecam.

Jeszcze takie jedno „polecenie”: „myj ręce po wyjściu z ubikacji”. Bardzo proszę, jednak istotniejsze byłoby mycie rąk PRZED skorzystaniem z ubikacji. Na dworze brudzimy się znacznie bardziej niż … sobą.