Potępione badania

---

Przerażająca inkwizycja medyczna
Autor: Leonard Hardy

Każdego roku tylko w Stanach Zjednoczonych umiera pół miliona osób z powodu ataku serca i łącznie milion – wskutek różnych chorób układu sercowo-naczyniowego. W sytuacji gdy 60 milionów Amerykanów cierpi na jakąś chorobę serca lub układu krążenia, niemal każda rodzina jest bezpośrednio tym dotknięta.

Konwencjonalna medycyna nie znalazła jeszcze rozwiązania tego wciąż rosnącego problemu. Wytwarza się leki przeznaczone do łagodzenia bólu i innych symptomów chorób układu sercowo-naczyniowego, ale nie oferuje się niczego do leczenia samych chorób. Zgodnie z panującą medycyną, jedyną nadzieją dla kogoś kto cierpi z powodu zaawansowanej choroby serca jest interwencja chirurga.

Mimo niewiarygodnych kosztów takich operacji, z pewnością nie są one pozbawione ryzyka. Istnieje groźba wystąpienia komplikacji w czasie operacji, wymagana jest bardzo długa rekonwalescencja i nie ma nadziei na ostateczne rozwiązanie problemu. W rzeczywistości pacjenci, którzy nie dokonają poważnych zmian w swym trybie życia, trafiają ponownie na stół operacyjny, zakładając oczywiście, że uda im się przeżyć kolejny atak serca lub udar mózgowy.

Biorąc pod uwagę tę ograniczoność opcji medycznych, wszyscy – zarówno lekarze jak i pacjenci – niewątpliwie przyjęliby z uznaniem jakąś alternatywną metodę walki z tym dzisiejszym zabójcą numer jeden. Zwłaszcza gdyby taka nowa kuracja była skuteczniejsza, tańsza, nie wymagałaby operacji lub przyjmowania leków do końca życia i nie miała szkodliwych skutków ubocznych. Gdyby ktoś opracował taką alternatywną metodę leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego, miliony ludzi na całym świecie domagałyby się dostępu do niej, a lekarzy, którzy by wynaleźli i stosowali nową kurację, uznanoby za świętych, zbawicieli ludzkości. Prawda? Teoretycznie – tak, w rzeczywistości – NIE! Prawda wygląda tak, że dzisiejsze środowisko medyczne bardzo się różni od wyobrażeń, jakie na jego temat mogą mieć ludzie dobrej woli. W rzeczywistości bowiem istnieje już skuteczna, a przy tym niedroga i nie mająca skutków ubocznych, kuracja na choroby serca, ale społeczeństwa o niej się nie informuje. Terapia taka nosząca nazwę chelacji istnieje już od ponad trzydziestu lat.

Znane są alternatywne kuracje nie tylko odnośnie chorób serca. Istnieje wiele naturalnych, bezpiecznych, skutecznych i tanich środków do stosowania przy licznych schorzeniach. Często jednak ukrywa się ich istnienie przed społeczeństwem.

Pacjentom się o tym nie mówi

Kto mógłby ciągnąć korzyści z ukrywania informacji, które mogłyby uratować życie milionom ludzi i zaoszczędzić tysiące dolarów każdemu z pacjentów? By znaleźć winnego wystarczy dowiedzieć się, jakie środowiska są najbardziej zainteresowane w utrzymaniu obecnego systemu. Najpierw jednak: Jak dokładnie wygląda istniejący system?

Według ocen Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego, choroby serca i układu krążenia kosztują nas rocznie ponad 150 miliardów dolarów. (Stanowi to około $2,000 na rodzinę za leczenie, lecz nie wyleczenie, samych tylko chorób serca!) Każdego roku wykonuje się w Ameryce pół miliona operacji „by-pass”. Jedna taka operacja kosztuje średnio $44,000 i łącznie wy-daje się co roku na operacje „by-pass” 25 miliardów dolarów. Są to ogromne sumy! Wielu ludzi czerpie z tego ogromne zyski i opływają oni w dostatki. Szpitale, wytwórnie leków i chirurdzy zarabiają niewiarygodne pieniądze, a spora armia ich pomocników też ma się bardzo dobrze.

Jaką motywacją mogliby się kierować ci – skądinąd godni szacunku, wykształceni i inteligentni – ludzie, by zrezygnować ze swych zarobków, ponieważ ktoś opracował znacznie tańszą i skuteczniejszą metodę leczenia, niż ich drogie operacje? Co by się stało z chirurgami-kardiologami i ich asystentami, gdyby miliony pacjentów przestały zwracać się do nich o pomoc? Kto byłby tak szalony, by kształcić się latami w akademii medycznej – czy to z powołania, czy też w oczekiwaniu na sukces materialny – , a następnie wyrzec się wysokiego poziomu życia i statusu społecznego, aby tylko jego pacjent mógł się poddać skuteczniejszej kuracji płacąc tylko ułamek sumy $44,000, jaką płaci się za operację „by-pass”?

Na szczęście dla chirurgów i szpitali pacjent prawdopodobnie nigdy się nie dowie o istnieniu tańszych i bezpieczniejszych rozwiązań. Jeśli ktoś się dowie o alternatywnych metodach, jego lekarz natychmiast go zniechęci do takiego „znachorstwa”.

To do czego zmierzam tutaj jest smutnym faktem, że w ostatnich dziesięcioleciach konwencjonalna medycyna stała się ogromnym monopolem. Akademie medyczne, szpitale, medyczne stowarzyszenia, fundacje i firmy farmaceutyczne – wszystkie one odgrywają główne role w tym przemyśle o wielomiliardowych obrotach. Wszystkie one są też bardzo zainteresowane finansowo w utrzymaniu obecnego systemu, opartego na opatentowanych lekach i operacjach, tak długo jak to możliwe.

Łatwo można zdobyć informacje o „medycznym gangsterstwie”, jakim para się „medyczna mafia”. Na rynku są dostępne dziesiątki książek i innych publikacji, które dokumentują tę napawającą przerażeniem sytuację. Warto przeczytać the Medical Mafia pióra lekarki Guylaine Lanctot z Quebecu i the Medical Racket, książkę napisanę przez autora bestsellerów z New York Times, Martina L. Grossa.

Autorem innej wstrząsającej książki zatytułowanej Racketeering in Medicine jest znakomity lekarz, profesor akademii medycznej, Dr. James P. Carter, M.D., Dr. PH. Objaśnia on w swej książce, co się naprawdę dzieje za kulisami najbardziej prestiżowej profesji na świecie i jak Amerykanie są pozbawiani skutecznych i tanich kuracji. Nie ulega wątpliwości, że Racketeering in Medicine to jedna z najważniejszych książek, jaką przeczytasz w swoim życiu.

Dr. Carter pisze:
„Amerykańskie społeczeństwo nie zdaje sobie sprawy, jak polityka kontroluje w tajemnicy praktykę medycyny. Gdy jakiś lekarz odważy się zaprezentować naturalną, mniej kosztowną metodę leczenia, bez względu na to, jak jest ona skuteczna i bezpieczna, Zorganizowana Amerykańska Medycyna weźmie go na muszkę, by pozbawić go licencji w drodze stosowania taktyki zastraszania i prawnych kruczków. Dlaczego holistyczne terapie zagrażają medycynie?
– ponieważ wiążą się one z istotną zmianą postawy naukowej;
– zakładają, że istniejące metody nie są odpowiednie;
– stanowią groźbę dla ogromnych zysków potężnej gałęzi medycyny lub firmy farmaceutycznej.”

Jak pisze Dr Carter, coś zupełnie odmiennego zdarzyło się, gdy natychmiast zaakceptowano operacje „by-pass” i angioplastykę balonikową. Te dochodowe metody przyniosły szybko sławę i fortuny kardiologom, chirurgom, pracownikom służby zdrowia i generalnie – przemysłowi szpitalnemu. Nikt nie podważa faktu, że metody te ratują ludziom życie, ale z drugiej strony nikt bezstronnie nie udowodnił, że te zaawansowane technicznie wynalazki przedłużają istotnie życie pacjentów.

Oczywiście zwalczanie alternatywnej medycyny nie ogranicza się tylko do kuracji dotyczących chorób serca. Jeśli ktoś odkryje naturalną metodę leczenia raka (co już zdarzyło się nieskończenie wiele razy), a następnie spróbuje poprawić czyjeś zdrowie, natychmiast rozpocznie się postępowanie przeciw takiej osobie, którą oskarży się o przestępstwo „leczenia” poza medycznym establishmentem. Osoba taka może oczekiwać wysokich grzywien i kary więzienia, mimo że jej metoda jest skuteczna i ratuje ludziom życie.

Powrót inkwizycji

Prześladowania osób praktykujących alternatywne leczenie nie mają końca. I tak na przykład Charles Pixley i jego żona dowiedzieli się o istnieniu naturalnej substancji, homeopatycznej kamfory zwanej 714X, bardzo skutecznie zwalczającej raka i sprzedawanej legalnie w Kanadzie. Zaczęli oni popularyzować ten środek w kraju wolnych ludzi i w 1995 roku wieść o tym dotarła do Agencji d/s Żywności i Lekarstw (FDA). Wydano nakaz rewizji w ich mieszkaniu i wszystko co dotyczyło 714X, w tym dokumentacja badań naukowych, zostało na miejscu skonfiskowane. Pixleya wraz z jego firmą podano do sądu i został on skazany na 19 lat więzienia, mimo że nigdy nikogo nie skrzywdził. (Nawiasem mówiąc, zalegalizowanie 714X w Kanadzie bynajmniej nie było łatwe. Władze kanadyjskie przez trzy lata procesowały się z Gastonem Naessensem, mikrobiologiem, który odkrył ten środek. W końcu, z braku dowodów, sprawę umorzono i zezwolono lekarzom na przepisywanie preparatu. 714X można jednak nabywać tylko w ramach konwencjonalnej służby zdrowia, gdzie łatwo jest utrzymać wysokie ceny.)

Podobne przejścia miał Dr Stanisław Burzyński, M.D., Ph.D. Zbiegł on z komunistycznej Polski do USA mając w kieszeni tylko 20 dolarów. Przybył tu w poszukiwaniu wolności i z zamiarem realizacji swego powołania – leczenia ludzi. Dzięki swym zdolnościom Dr Burzyński szybko piął się po szczeblach kariery ku szczytom Baylor College of Medicine w Houston (Teksas). Pracował on nad lekiem antynowotworowym, gdy odkrył nową, nietoksyczną, naturalną metodę leczenia raka. W ciągu następnych 18 lat był w stanie wyleczyć 2500 pacjentów chorych na raka, z których żaden nigdy nie miał dolegliwości z powodu metody leczenia. 17 lipca 1985 r., w ślad za czyimś „poufnym donosem”, agenci FBI w towarzystwie uzbrojonego szeryfa skonfiskowali 200,000 dokumentów medycznych w biurze Dr Burzyńskiego. Jemu samemu postawiono później 75 różnych zarzutów oszustwa, z których każdy groził karą 3 – 5 lat więzienia i grzywną $250,000. Setki jego pacjentów pikietowały sąd nosząc tablice z napisami „Zwolnijcie naszego lekarza! Umieramy bez niego!” Postępowanie sądowe przeciw Dr. Burzyńskiemu ciągnęło się przez 10 lat. W końcu został on uniewinniony. Ciekawe, że Dr. Burzyński nie był autsajderem, lecz członkiem systemu z tytułem doktora. Jednak zamiast przyznać mu nagrodę Nobla za jego odkrycie, postawiono go przed sądem za zagrożenie finansowych podstaw przemysłu nowotworowego.

Te same motywy kryły się za odebraniem lekarskiej licencji Dr. Bruce’owi Hal-steadowi. Temu 77-letniemu lekarzowi z Kalifornii postawiono 28 zarzutów konspiracji, malwersacji, złamania przepisów Kodeksu Zdrowia i Bezpieczeństwa oraz oskarżono go o dokonanie 20 innych przestępstw i wykroczeń.

„Prokurator chciał mnie wpakować do więzienia na osiem lat – oświadczył lekarz, – jednak gdy sąd ostatecznie obniżył karę do 32 miesięcy, proponowano mi przynajmniej dziesięć razy, żebym się przyznał do przestępstwa, jakiego nie popełniłem. Zawsze odpowiadałem: Jak mi kaktus na dłoni wyrośnie!”

A jakiego przestępstwa dopuścił się dok-tor? Miał on czelność rozmawiać ze swymi pacjentami o właściwym odżywianiu się i przepisywał im naturalne kuracje na raka.

Dr. Halstead ma za sobą świetną karierę naukową. Przez 11 lat był on profesorem wydziału medycznego Uniwersytetu Loma Linda i zastępcą dyrektora Akademii Medycyny tropikalnej i Prewencyjnej przy tejże uczelni. Specjalizuje się w globalnej medycynie prewencyjnej, chorobach tropikalnych i biotoksykologii. Jest autorem licznych książek na tematy medyczne oraz setek artykułów naukowych. A teraz, przy końcu takiej kariery, zabroniono mu wykonywania jego zawodu.

Prawdziwą przyczyną prześladowań Dr Halsteada był fakt, że pracował on wewnątrz systemu i wiedział dobrze, jak sprawy się mają. „Rak jest świętą krową przemysłu medycznego – mówi on. – Więcej osób zarabia na leczeniu raka, niż umiera na tę chorobę.”

Po 25 latach pracy naukowej w dziedzinie medycyny i biologii Dr Halstead tak podsumowuje obecną sytuację:

„Jestem święcie przekonany, że Ameryka zmierza ku katastrofie w służbie zdrowia, zarówno pod wzglądem ekonomicznym, jak i terapeutycznym… Jeśli chodzi o leczenie, w kraju tym panuje niebezpieczne przekonanie, że lepiej umrzeć zgodnie z ortodoksją, niż przeżyć sprzeciwiając się jej.”

Historia pani Dix, pacjentki Dr Halsteada, stanowi doskonałą ilustrację jego oświadczenia i była przez niego wykorzystana w czasie wystąpienia w sądzie.

U pani Dix stwierdzono obecność nieuleczalnego raka w jamie brzusznej. Przeszła ona operację, dziewięć różnych typów chemioterapii oraz ponad 90 seansów napromieniania. Nic jej to nie pomogło. Lekarze dawali jej 4-6 tygodni życia. Pani Dix nie wstawała już z łóżka, nie miała żadnej nadziei i przygotowywała się na śmierć. Wraz z mężem załatwiała już nawet sprawy związane z pogrzebem.

Mąż jej jednak dowiedział się o japoński-ej mieszance ziołowej używanej do parzenia herbaty. Ten naturalny preparat zwany ADS pomógł innym osobom chorym na raka. Pan Dix zdobył tę herbatkę i zaczął ją podawać żonie. Po dziesięciu dniach poczuła się ona lepiej i to na tyle, że zaczęła pracować w do-mu, chodzić na zakupy i nawet na wycieczki. Jej bóle złagodniały i było widać, że czuje się lepiej.

W międzyczasie jej mąż zaczął sam pić japońską herbatkę i nawet sprzedawać ją innym osobom. To przyniosło zgubę rodzinie Dixów! Prokurator Okręgowy w Los Angeles przeprowadził rewizję w ich domu, skonfiskował zapasy herbatki i postawił ich w stan oskarżenia. Pan Dix błagał prokuratora, by nie zabierał całej herbatki jego żony, gdyż bez niej umrze, jednak nie wywarło to wrażenia na przedstawicielach władzy.

Pani Dix była jeszcze wystarczająco silna, by stawić się w sądzie, ale po kilku dniach już nie wstawała z łóżka i wkrótce zmarła.

Wyglądało to tak, jakby nie było wskazane, by żyła dalej z pomocą „nieortodoksyjnej” herbatki, mimo że wcześniej nacierpiała się z powodu metod „ortodoksyjnych” (operacja, chemioterapia, napromienianie) i zapłaciła za nie niemało, zarówno pieniędzmi, jak i własnym zdrowiem. System pozostawił jej tylko jedną możliwość: śmierć.

Prześladowany przez komunistów

Jak można oczekiwać, prześladowania takie nie są specjalnością tylko tak zwanego wolnego świata. Podobna historia rozegrała się w latach 70-ych za żelazną kurtyną. Wybitny biochemik, Dr Jozsef Béres pracował, na zlecenie władz węgierskich, nad pewnym problemem z dziedziny rolnictwa, gdy od-krył specyficzne powiązanie między minerałami, pierwiastkami śladowymi i systemem immunologicznym. Opracował on następnie płynną mieszankę nazwaną Kroplami Béresa, która pomogła wyleczyć raka wielu osobom rozsianym po ca-łych Węgrzech. Wynalazek ten uratował życie tysiącom śmiertelnie chorych na raka pacjentów, którym „ortodoksyjni” lekarze pokazali plecy, gdy chemioterapia i napromienianie nie zdały egzaminu. Ratując tym ludziom życie Dr Béres złamał przepisy prawne, gdyż jego doktorat był uzyskany w dziedzinie agrochemii, a nie „medycyny człowieka”. Za kogo się on uważał, że pozwolił sobie wynaleźć coś skuteczniejszego, tańszego i bez skutków ubocznych towarzyszących konwencjonalnym zabiegom?

Komunistyczne władze zorganizowały najazd na jego laboratorium i skonfiskowano jego naukową dokumentację. Jednak ten brutalny atak okazał się spóźniony. Wieść o leku na raka rozchodziła się lotem błyskawicy po Węgrzech i dzień po dniu setki chorych wraz z rodzinami zaczęły się gromadzić wokół domu Dr Béresa. Byli oni skłonni spędzić całą noc w kolejce, byle tylko spróbować kuracji. W rezultacie zezwolono Dr Béresowi na kontynuowanie jego badań i dziś, po trzydziestu latach, Krople Béresa znane są w wielu krajach i codziennie miliony osób na całym świecie przyjmuje je profilaktycznie.

Aresztowana w płaszczu kąpielowym

Najnowszy przykład podobnego skandalu miał miejsce we wrześniu ubiegłego roku, gdy dobrze znana ze swych badań w dziedzinie medycyny Dr Hulda Clark, N.D., Ph.D. została aresztowana w swym domu w San Diego. Dr Clark jest autorką kontrowersyj-nych książek – bestsellerów, takich jak the Cure For All Cancers, the Cure For HIV/AIDS i innych.

71-letnią Dr Clark aresztowano na podstawie listu gończego, gdy miała na sobie tylko płaszcz kąpielowy, i przetrzymywano w areszcie w San Diego (Kalifornia) przez 16 dni. Następnie wysłano ją do Indiany, na tylnym siedzeniu policyjnego samochodu, który w ciągu półtora dnia pokonał 2,200 mil.

Jej przestępstwo? Po przejściu na emeryturę z uniwersytetugdzie zajmowała się pracą naukową od czasu uzyskania doktoratu w wieku 20 lat – Dr Clark zaczęła pro-wadzić własne badania nad rakiem i AIDS. Tym samym jednak, jak już widzieliśmy wcześniej, naruszyła ona tabu. Gdy wyniki jej badań zaczęły pomagać chorym, zaczęło ją śledzić dwóch detektywów w cywilu z ramienia władz Stanu Indiana. Dr Clark była oczywiście oburzona, by określić to delikatnie, i przeniosła swe naukowe badania do Kalifornii oraz Meksyku. Początkowe śledztwo do niczego nie doprowadziło, ale kilka lat później w powiecie Brown, w Indianie wybrano nowego prokuratora, który doszedł do wniosku, że Dr Clark jest niebezpiecznym zbiegiem, jakiego należy ścigać.

Dlaczego pomysły Dr Clark są aż tak groźne? Bo opierają się one na zdrowym rozsądku i nie wymagają ogromnych wydatków na leki. Jej podstawowe założenie: Rozwój wszelkich chorób jest możliwy dlatego, że nasz system immunologiczny nie daje sobie rady z codziennym zalewem toksyn, bakterii, wirusów i pasożytów. Uważa ona, że powinniśmy się pozbyć tych czynników chorobotwórczych i codziennie dbać o niedopuszczanie ich do naszych organizmów.

Dr Clark została zwolniona za kaucją i obecnie oczekuje na proces. Jej zwolennicy utworzyli Fundację na rzecz Obrony Dr Clark (Dr. Clark Defence Fund), z którą można się kontaktować pod adresem: 1055 Bay Blvd, Chula Vista, CA 91911.

„Niebezpieczne przekonania”

Tyle podobnych historii zdarza się na całym świecie, że można nimi wypełnić całą książkę. Przypominają mi one to, co spotkało Giordano Bruno, włoskiego filozofa i uczonego. 400 lat temu Kościół Rzymsko-katolicki doprowadził do jego egzekucji za dopuszczenie się przestępstwa herezji. Władze kościelne tak się bały idei tego człowieka, znanego w całej Europie jako wybitny myśliciel, że katom wydano rozkaz związania mu języka przed spaleniem żywcem na stosie, tak by nie mógł przemówić do zgromadzonych ludzi.

Bruno umieścił Słońce, nie Ziemię, w centrum Układu Słonecznego. Cóż za okropne przestępstwo! Odmawiał on wyrzeczenia się swych przekonań w ciągu ośmiu lat więzienia przez Inkwizycję. Kościół nigdy nie wybaczył mu jego niebezpiecznych przekonań. Jego prace figurują ciągle na watykańskiej liście zakazanych tekstów.

Dopiero w 1992 roku Kościół Rzymsko-katolicki z niechęcią przyznał, że inny średniowieczny uczony, Galileo Galilei, miał rację twierdząc, że to Ziemia krąży wokół Słońca, a nie odwrotnie. W 1633 roku Inkwizycja, grożąc torturami, zmusiła Galilei, który miał wtedy 70 lat, do wyparcia się swych idei. Ortodoksyjna – instytucja potrzebowała aż czterystu lat, by uznać rzeczywistość.

Gdy myślę o naszej obecnej sytuacji, w żaden sposób nie mogę dostrzec różnicy między prześladowaniem alternatywnych lekarzy przez ortodoksyjne agencje, a tym, co spotkało Bruno, Galilei i niezliczonych innych ludzi w średniowieczu.

Miejmy nadzieję, że nie będziemy czekać czterysta lat na zakończenie tego polowania na czarownice. Zanim jednak to nastąpi, możemy jeszcze być świadkami wielu zrujnowanych karier oraz najazdów na domy i gabinety lekarzy i osób stosujących naturalne metody leczenia poza obowiązującymi „normami”. Coraz więcej ludzi będzie umierać wskutek nieskuteczności konwencjonalnej medycyny, a przemysł „opieki zdrowotnej” będzie dalej rozkwitać czerpiąc ogromne korzyści z ukrywania informacji, które mogłyby zapewnić ludzkości zdrowie i długowieczność.

Artykuł z http://www.naturalhealingtoday.com/MAGPOLSKI/rok2000-12inkwizycja.htm, 12.IX.2004

„Minęło 30 lat od momentu, kiedy poświęciłem się leczeniu przewlekłych chorób. Spotkałem się z wieloma przypadkami dzieci, które nie były chore ani jednego dnia do momentu otrzymania szczepionki i ani jednego dnia nie były zdrowe od czasu zaszczepienia.”

Te dosyć przerażające słowa wypowiedział pewien lekarz. Powoli wychodzą z ukrycia kolejne fakty dotyczące szczepień. Na przykład mit o tym, że szczepienia powodują łatwiejsze przebycie choroby. Na rynku ukazała się książka, w której lekarze wypowiadają się na temat szczepień, a badania szczepionych osób pokazują, iż ich choroba została spowodowana właśnie podaniem szczepionki.

„Naczelny lekarz Anglii ogłosił (…), że 97,5 % społeczeństwa otrzymało szczepienia przeciwko ospie. [Rok później] przez Anglię przeszła największa epidemia ospy, która pozbawiła życia 44840 osób.”

——————————–

Nie jestem przeciwnikiem szczepień. Po trzech artykułach może wydawać się to dziwne, prawda? Jednak nie jestem. Uważam, że należy szczepić – ale nie wszystkich i nie na wszystko.

Myślę, że większość problemów bierze się z tego, że nie znamy substancji zawartych w szczepionkach, a producenci (nawet jeśli jest znany) nie podają takich informacji. Zresztą im zależy tylko na pieniądzach, więc istotne jest aby obniżyć koszty produkcji, a nie poprawić jakość produktu.

Uważam też, że szczepionki w stylu 6w1 to poroniony pomysł. Tak samo jak podawanie więcej niż jednej szczepionki na raz. Niemowlę znajomych pojechało na szczepienia – dostało dwa zastrzyki w jedną rękę, w drugą i w obie nogi. Zrobili sobie z dziecka lalkę woodo. Potem przez kilka dni – biegunka, wymioty, gorączka. A czego się spodziewali?!?

Uważam, że alergie biorą się ze szczepionek. A dokładniej – układ immunologiczny dziecka działa wybiórczo – na jedne alergeny reaguje, na inne nie. Dodatkowo część przeciwciał otrzymuje wraz z pokarmem. Podając kilka szczepionek zmuszamy układ immunologiczny do reakcji, na którą nie jest jeszcze przystosowany. Co więcej – nie uczymy go aby walczył z drobnoustrojami wnikającymi do organizmu – uczymy go aby walczył z tym, co dostanie w zastrzyku, czyli w nienormalny sposób. Układ immunologiczny uczy się walczyć na to co jest „w środku”, a nie na to co powinien. Potem biorą się alergie – układ immunologiczny nie nauczył się reagować na zagrożenia w sposób prawidłowy tylko walczy ze wszystkim co mu się nawinie – skrajnym przypadkiem są choroby autoimmunologiczne, kiedy organizm atakuje sam siebie.

Podobnie jest z autyzmem poszczepiennym. Lekarze wypowiadają się, że nie ma związku – oczywiście, że jest. Ale oni go nie widzą. To nie dana szczepionka lub konserwant w niej zawarty powoduje choroby. To kilka szczepionek plus czynniki środowiskowe (choroby cywilizacyjne). Pierwsze szczepionki uszkadzają układ immunologiczny i wydalniczy, a końcowy efekt dopełnia np. rtęć w szczepionkach, której organizm nie potrafi już usunąć – gwóźdź do autyzmu. Ale wtedy jest już o wiele za późno.

Szczepienia

---

„Ostatnio pojawia się coraz więcej rozmów na temat szczepień. Od dawna wiadomo, że szczepienia są potrzebne, gdyż osoby szczepione łatwiej znoszą przebieg chorób. Ostatnio jednak pojawiają się informacje o drugiej stronie szczepień… Postarałem się je tutaj zgromadzić.”

„Istotą szczepienia jest wprowadzenie do organizmu antygenu (zabitych albo żywych osłabionych drobnoustrojów lub ich fragmentów), który wywołuje reakcję układu odpornościowego. Następstwem takiej reakcji i głównym celem szczepienia jest wytworzenie jak najtrwalszej pamięci odpornościowej. Dzięki niej, gdy organizm w przyszłości zetknie się z żywym agresywnym drobnoustrojem, będzie mógł zareagować przygotowaną obroną immunologiczną. To rozpoznanie podanego w szczepionce antygenu zawsze owocuje reakcją organizmu, większą lub mniejszą, czasem niezauważalną, czasem jednak powodującą wyraźne objawy. Reakcje organizmu związane z wykonanym wcześniej szczepieniem to:
odczyny poszczepienne – spodziewane, możliwe, prawidłowe reakcje związane z działaniem szczepionki w ustroju
powikłania poszczepienne – nadmierne, niepożądane, nieprawidłowe reakcje organizmu na podaną szczepionkę (choroba poszczepienna).
Wspólną cechą obydwu reakcji jest związek czasowy i przyczynowy ze szczepieniem.”

Jednym z większych nieporozumień jest twierdzenie, iż szczepienia zapobiegają chorobom. Prawdą jest, że szczepienia nie chronią przed zachorowaniem lecz w przypadku choroby zmniejszają jej nasilenie i/lub/czasami skracają jej przebieg.

Kolejnym istotnym faktem jest, że szczepione osoby nie powinny mieć kontaktu z osobami chorymi gdyż stanowią zagrożenie dla osób o słabym układzie immunologicznym. Czyli rodzic – przemęczony czy chorujący na katar nie powinien mieć kontaktu z szczepionym dzieckiem przez parę dni. Ryzykiem może być zachorowanie na to, przeciw czemu dziecko było szczepione. Tak samo dziecko nie powinno spotykać się z innymi dziećmi, np. w przedszkolu czy na placu zabaw.

Spotkałem się z opinią (http://www.mmrthefacts.nhs.uk/resources/pdf/polish.pdf) iż „Organizm małego dziecka jest w stanie przyjąć bez obawy o zagrożenie dla zdrowia około 10.000 szczepionek na raz.” Odpowiem tak – przyjąć – owszem. Ale jego organizm nie będzie w stanie sobie poradzić z taką ilością (o ile nie ma tu błędu) substancji, przed którymi musi się bronić.

---

Poniższa tebela przedstawia kalendarz szczepień

Wiek	Szczepienie przeciw	Uwagi
1 rok życia	w ciągu 24 godzin po urodzeniu	WZW typu B – domięśniowo GRU¬LICY – śródskórnie szczepionką BCG	Szczepienie noworodków przeciw gruźlicy winno być wykonane jednocześnie lub nie później niż w 24 godz. od szczepienia przeciw WZW typu B.
2 miesiąc życia (po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW typu B)	WZW typu B- domięśniowo B£ONICY, TĘ¯COWI, KRZTUśCOWI- podskórnie szczepionką DTP	Dwie kolejne dawki szczepienia pierwotnego przeciw WZW typu B podawane są w odstępach sześciotygodniowych, trzecia dawka uzupełniająca szczepienie podstawowe po 6 miesiącach od pierwszej dawki (cykl: 0; 1; 6). Dawkę drugą szczepionki WZW typu B należy podać jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki DTP, a dawkę trzecią jednocześnie z trzecią dawką POLIO.
przełom 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)	B£ONICY, TĘ¯COWI, KRZTUśCOWI – podskórnie szczepionką DTP POLIOMYELITIS – podskórnie lub domięśniowo szczepionką zabitą – IPV (1,2 i 3 typ wirusa) pierwsza dawka	Jako pierwszą dawkę szczepienia przeciw POLIOMYELITIS stosuje się szczepionkę zabitą IPV. Podaje się ją na przełomie 3 i 4 miesiąca życia jednocześnie z drugą dawką szczepionki DTP. Pozostałe dawki szczepienia POLIO prowadzi się szczepionką żywą. Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia żywą szczepionką przeciw poliomyelitis (OPV) należy wykonać również pozostałe dawki podskórnie szczepionką zabitą (IPV) w cyklu jak szczepionką żywą.
5 miesiąc życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)	B£ONICY, TĘ¯COWI, KRZTUśCOWI- podskórnie szczepionką DTP POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką żywą poliwalentną OPV (1,2,3 typ wirusa) druga dawka	trzy kolejne dawki szczepienia podstawowego DTP podawane są w odstępach sześciotygodniowych.
przełom 6 i 7 miesiąca życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)	WZW typu B – domięśniowo POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką żywą poliwalentną OPV (1,2,3 typ wirusa) trzecia dawka	U dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw krztuścowi można: a) zastosować szczepionkę DT – według zaleceń producenta. Wówczas w 2 miesiącu życia trzeba podać domięśniowo szczepionkę przeciw WZW typu B, a po 6 tygodniach jednocześnie zaszczepić pierwszą dawką DT (podskórnie) i pierwszą dawką szczepionki POLIO (IPV -podskórnie). Po następnych 6 tygodniach podać: drugą dawkę szczepionki DT (podskórnie) i jednocześnie – drugą dawkę szczepionki POLIO (OPV – doustnie), b) rozważyć zastosowanie szczepionki DTaP (z bezkomórkową komponentą krztuścową) w cyklu jak DTP Patrz również – „Informacje uzupełniające” – część III PSO
12 miesiąc życia	GRU¬LICY – śródskórnie szczepionką BCG	Szczepienie tylko u dzieci, które w wyniku pierwszego szczepienia BCG nie mają blizny bądź mają bliznę o średnicy mniejszej niż 3 mm. U dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.
2 rok życia	13-14 miesiąc życia	ODRZE – podskórnie szczepionką żywą	Szczepienie podstawowe. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę – nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia. Zamiast szczepionki pojedynczej przeciw odrze można podać w 13-15 miesiącu życia szczepionkę potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce zalecaną w części II PSO.
16-18 miesiąc życia	B£ONICY, TĘ¯COWI, KRZTUśCOWI – podskórnie szczepionką DTP POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką żywą poliwalentną OPV (1,2 i 3 typ wirusa) czwarta dawka	Czwarta dawka, uzupełniająca szczepienie podstawowe DTP i POLIO. Dzieci, które w pierwszym roku życia otrzymały dwie dawki DT, należy zaszczepić podskórnie trzecią dawką DT. Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia żywą szczepionką przeciw poliomyelitis (OPV) należy podać podskórnie szczepionkę zabitą (IPV).
okres przedszkolny	6 rok życia	B£ONICY, TĘ¯COWI – podskórnie szczepionką DT POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką żywą poliwalentną OPV (1, 2 i 3 typ wirusa)	Pierwsza dawka przypominająca
7 rok życia	ODRZE – podskórnie szczepionką żywą	Dawka przypominająca. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę – nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia. Zamiast szczepionki pojedynczej przeciw odrze można podać szczepionkę potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce zalecaną w części II PSO.
po 6 tygodniach od szczepienia przeciw ODRZE	GRU¬LICY – śródskórnie szczepionką BCG	Szczepienie bez próby tuberkulinowej. U dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.
szkoła podstawowa i gimnazjum	11 rok życia	POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką żywą poliwalentną OPV (1, 2 i 3 typ wirusa)	Druga dawka przypominająca
12 rok życia	GRU¬LICY – śródskórnie szczepionką BCG	Tylko dzieci z ujemnym wynikiem próby tuberkulinowej Mantoux. Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby.
13 rok życia	RÓ¯YCZCE – podskórnie	Tylko dziewczęta
14 rok życia	WZW typu B – domięśniowo 3-krotnie w cyklu 0; 1; 6 miesięcy	Szczepienie należy podać młodzieży rozpoczynającej naukę w gimnazjum (I lub II klasa). Nie należy szczepić osób szczepionych wcześniej podstawowo, np. w ramach szczepień zalecanych.
B£ONICY, TĘ¯COWI – podskórnie szczepionką td	Druga dawka przypominająca. Szczepienie można podać jednocześnie (tzn. w tym samym dniu) ze szczepieniem przeciwko WZW typu B.
szkoła ponad- podstawowa	19 rok życia lub ostatni rok nauki w szkole	B£ONICY, TĘ¯COWI – podskórnie szczepionką td	trzecia dawka przypominająca; nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej dawki szczepionki DT lub td

A tutaj wymionione są szczepienia nieobowiązkowe:

Szczepienie przeciw	Zalecane osobom	Uwagi
WZW typu B domięśniowo – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– dzieciom i młodzieży, nieobjętym dotąd szczepieniami obowiązkowymi, – osobom, u których ryzyko zakażenia wynika z narażenia na ekspozycje związane z przerwaniem ciągłości tkanek lub kontakty seksualne	zaleca się szczepionki rekombinowane
WZW typu A domięśniowo – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży; szczególnie zalecane dzieciom rozpoczynającym naukę w szkole podstawowej, które nie chorowały na WZW typu A, – osobom wyjeżdżającym do krajów o wysokiej zapadalności na WZW typu A, – osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności
ODRZE, śWINCE, RÓ¯YCZCE – podskórnie – jedną dawką szczepionki skojarzonej	– dzieciom w wieku 13-15 miesięcy oraz w 7 roku życia zamiast obowiązkowego szczepienia przeciw odrze; podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę – nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie 2 miesięcy od wyzdrowienia	Rekomendowane są szczepionki: zawierające atenuowany szczep świnkowy inny niż Urabe AM-9
śWINCE – podskórnie – jedną dawką szczepionki pojedynczej	– dzieciom od 13 miesiąca życia nieszczepionym przeciw śwince (szczepionkami skojarzonymi); podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na świnkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie 2 miesięcy od wyzdrowienia	Rekomendowane są szczepionki: zawierające atenuowany szczep świnkowy inny niż Urabe AM-9
GRYPIE – dawkowanie i cykl szczepień według wskazań producenta szczepionki	ze wskazań klinicznych i indywidualnych – przewlekle chorym (astma, cukrzyca, niewydolność układu krążenia, oddychania, nerek), – w stanach obniżonej odporności, – w podeszłym wieku, ze wskazań epidemiologicznych: – pracownikom służby zdrowia, szkół, handlu, transportu, budownictwa oraz osobom narażonym na kontakty z dużą liczbą ludzi bądź pracującym na otwartej przestrzeni	Szczepionki ważne są tylko jeden rok ze względu na coroczne zmiany składu według zaleceń światowej Organizacji Zdrowia.
KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby: osobom zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, rolnikom, młodzieży odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom obozów i kolonii
Zakażeniom wywoływanym przez HAEMOPHILUS INFLUNZAE typ b – domięśniowo lub podskórnie – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– dzieciom od drugiego miesiąca życia dla zapobiegania zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych, posocznicy, zapaleniom nagłośni itp. Jeżeli szczepienie stosuje się w pierwszym roku życia dziecka, najlepiej pierwszą dawkę podać jednocześnie ze szczepionkami WZW B i DTP, drugą z DTP i POLIO (IPV), natomiast dawkę trzecią ze szczepionkami DTP i POLIO (OPV)
B£ONICY, TĘ¯COWI- podskórnie – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– osobom dorosłym (szczepionym podstawowo) pojedyncze dawki przypominające co 10 lat, a nieszczepionym w przeszłości – szczepienie podstawowe
RÓ¯YCZCE – podskórnie – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki	– młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie), dla zapobiegania różyczce wrodzonej. Nie wolno szczepić w okresie ciąży. Przez trzy miesiące po szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę.
¯Ó£TEJ GOR¡CZCE I INNYM CHOROBOM	– wyjeżdżającym za granicę, według wymogów kraju docelowego oraz Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych. Szczegółowych informacji udzielają wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne.	Wszystkie szczepionki stosowane w punktach szczepień dla wyjeżdżających za granicę są zarejestrowane w Polsce.

 

---

Szczepionki składają się zazwyczaj z trzech komponentów:

• składniki swoiste (drobnoustroje, aktywne składniki szczepionki),
• adiuwanty (substancje pomocnicze),
• substancje konserwujące.

W niektórych przypadkach negatywne reakcje w organizmie dziecka mogą zajść nie w wyniku samego wirusa a na skutek składników jakie są używane podczas produkcji szczepionek (np. substancji konserwujących, które zawierają rtęć).

Poniżej znajduje się lista niektórych składników stosowanych w szczepionkach:

• ACETON – rozpuszczalnik używany w zmywaczu do paznokci,
• A£UN – konserwant,
• ALUMINIUM I OLEJE śRODKÓW WSPOMAGAJ¡CYCH – powodują raka u myszy laboratoryjnej,
• ALUMINIUM FOSFAT – używany w dezodorantach, trucizna,
• FORMALINA – znany rakotwórczy składnik przeważnie używany do balsamowania ciał,
• FENOL (kwas węglowy) – śmiertelna trucizna,
• thIMEROSAL (o pochodzeniu rtęciowym) – trujący ciężki metal, ciężko wydalany przez organizm.

SZCZEPIONKI ATENUOWANE – zawierają żywe drobnoustroje (wirusy lub bakterie) pozbawione właściwości chorobotwórczych (wirulentnych).
Atenuacja (utrata wirulencji przy zachowaniu właściwości immunogennych) następuje w wyniku wielokrotnych pasaży określonego szczepu drobnoustroju, namnażanego w nietypowych dla niego warunkach.
Wady:
– może nastąpić rewersja szczepu atenuowanego do wiruletnego
– szczepionki uzyskane poprzez namnażane wirusów na zarodkach kurzych mogą zawierać, nawet po oczyszczeniu, antygeny jaja kurzego, co u niektórych osób może prowadzić do reakcji alergicznych
– linie komórkowe, na których namnaża się wirusy mogą być zakażone innym wirusem.

---

Odczyny poszczepienne

• zależą od rodzaju drobnoustroju oraz sposobu przygotowania szczepionki
• odczyny nieswoiste występują najczęściej po podaniu szczepionek aktywowanych, zwykle 12 do 24 godz. po podaniu szczepionki
• odczyny swoiste związane są z namnażaniem się w organizmie żywych drobnoustrojów podanych w atenuowanej szczepionce, mają typowy przebieg w zależności od rodzaju drobnoustroju np. Powstawanie grudki, owrzodzenia i blizny po szczepieniu przeciw ospie, gruźlicy (BCG) lub tularemii – skaryfkacja
• odczyny miejscowe pojawiają się w miejscu wprowadzenia szczepionki
• odczyny ogólne to: gorączka, bóle mięśni, bóle głowy, rzadziej wysypki uczuleniowe. Wywołane są namnażaniem się atenuowanych wirusów w okolicznych węzłach chłonnych i wiremią.

Odczyny poszczepienne mogą być wywołane także przez nieswoiste składniki szczepionki :
– substancje konserwujące
– składniki podłoża, na którym przygotowana została szczepionka antygeny jaja kurzego – w przypadku stosowania szczepionek zawierających wirusy namnożone na zarodkach kurzych
– antybiotyki stosowane w hodowlach tkankowych, z których izoluje się wirusy szczepionkowe, nie wolno używać penicyliny

Lekarz i rodzice powinni rozważyć stosunek ryzyka do korzyści związanych z kontynuowaniem programu szczepienia przeciwko krztuścowi, jeśli w podanym poniżej czasie po wstrzyknięciu DTwP lub DTaP u dziecka wystąpiła:
gorączka >=40,5°C bez innej uchwytnej przyczyny (do 48 h po szczepieniu);
zapaść lub wstrząs (epizod zapaści z zaburzeniem świadomości [do 48 h po szczepieniu]);
ciągły, nieukojony płacz trwający co najmniej 3 godziny (do 48 h po szczepieniu)
drgawki bez gorączki lub podczas gorączki (do 3 dni po szczepieniu).

 

---

INFORMACJE O POSZCZEGÓLNYCH SZCZEPIONKACH

KOKLUSZ

Zdecydowanie najniebezpieczniejsza szczepionka o największej ilości udokumentowanych przypadków potwierdzających poważne, niepożądane reakcje. W Stanach poważne reakcje u dzieci na DPT w ciągu roku to:
35000 reakcji konwulsyjnych, zapaści lub cienki pisk
11000 reaguje głębokimi atakami padaczki, przedwczesnym neurologicznym uszkodzeniem włącznie z opóźnionym rozwojem, zaburzeniami w zdolności uczenia się, nadpobudliwością, zaburzeniami zachowawczymi, głębokim upośledzeniem umysłowym, autyzmem oraz padaczką odporną na leki.
Badanie FDA ( Administracja ds. Leków i ¯ywności ) przeprowadzone przy Uniwersytecie Californijskim w Los Angeles wykazało następujące reakcje u niemowląt: bezustanny płacz, wysoka gorączka, cienki, głośny pisk, konwulsje, ostre uszkodzenie mózgu, stałe uszkodzenie mózgu, śmierć.
Istnieje znaczna ilość dowodów, która łączy „Zespół nagłej śmierci u niemowląt” ze szczepionką na koklusz. Szansa na śmierć spowodowana szczepionką na koklusz jest 94 razy większa niż śmierć w przypadku naturalnego zachorowania na tę chorobę.
Obliczenia wskazują na 10 zgonów rocznie spowodowanych przez naturalnie występujący krztusiec a 943 zgony spowodowane przez szczepionkę

DYFTERYT

Bardzo rzadko spotykany; na przestrzeni ostatniego stulecia ilość przypadków znacznie spadła. Między rokiem 1900 a 1920 zachorowanie na dyfteryt spada o 50%. Nastąpiło to przed erą szczepień W Niemczech podczas II wojny światowej szczepienia na dyfteryt były obowiązkowe. Podczas tego okresu ilość przypadków zachorowalności na tę chorobę wzrosło o 17% a ilość zgonów o 600%. Po zaprzestaniu podawania szczepionek na dyfteryt po wojnie ilość incydentów spadła znacznie, mimo niedożywienia i złych warunków mieszkaniowych Ilość przypadków zachorowalności na dyfteryt spadała mniej więcej w takim samym tempie w krajach gdzie stosowano szczepionki jak i w krajach bez tej szczepionki. W Szwajcarii i Japonii nie było szczepionki na dyfteryt i choroba ta praktycznie zanikła w tym samym czasie jak i w krajach o wysokim szczepieniu jak Kanada W Stanach ostatnie raporty donoszą, że 1 śmiertelny przypadek na 3 i 14 śmiertelnych przypadków z 23 nosicieli tej choroby są osobami zaszczepionymi.

TĘ¯EC

Od roku 1976 mniej niż 100 przypadków tężca pojawiło się w Stanach. Większość tych przypadków wystąpiła u ludzi w wieku ponad 50 lat. Młodzi ludzie rzadko, kiedy chorują na tężec. Od 1985 – 1986 tylko 5% przypadków wystąpiło wśród ludzi poniżej 20 lat. Badanie przeprowadzone w Polsce wykazało, że u 13 z 17 dzieci którym podano szczepionkę DT ( dyfteryt i tężec ) wystąpiły znaczne zmiany w ich elektroencefalogramach. Po raz pierwszy pojawiła się aktywność padaczkowa lub natężyła poprzednio istniejąca aktywność. Tężec nie jest zakaźny a zaszczepienie nie jest gwarancją na całe życie. Tężec jest beztlenowym organizmem, który żywi się tylko na martwej tkance. Dobra ochrona przed tą chorobą to odpowiednia higiena zranionego miejsca. alternatywne leczenie dla tych, którzy się nie szczepili: Istnieje szybki i efektywny sposób zapobiegania tej chorobie. Można zastosować globulinę przeciwtężcową na poważne rany lub przekłucie.

HEINE – MEDINA (polio)

W Stanach Zjednoczonych nie ma w ogóle ryzyka naturalnego zachorowania na Heine- Medina. Doustnie podany żywy wirus (OPV) może zarazić podatnego pacjenta i może też zarazić inne dziecko poprzez kontakt z kałem dziecka niedawno zaszczepionego. Martwy wirus polio (IPV) nie powoduje Haine – Medina, ujemna strona to niższy poziom antyciał, więcej reakcji i potrzeba ponownego zaszczepiania w celu utrzymywania odporności. E-IPV (szczepionka o zwiększonym natężeniu – nieaktywna) została wyprodukowana w celu zwiększenia efektywności IPV ale nie wyeliminowano jej niepożądanych reakcji ani potrzeb na dalsze zastrzyki podnoszące odporność. Wszystkie porażenia polio w Stanach w roku 1979 spowodowane były albo przez doustną szczepionkę albo zarażeniem się poza granicami kraju. Od 1980-1985 zgłoszono 55 przypadków: 51 spowodowanych szczepionką, 4 przez podróże do obcych krajów. W krajach w których warunki higieniczne są słabe wirusy są wszędzie. Odporność u dzieci w tych krajach jest prawie 100% z powodu zakażeń we wczesnym wieku w wyniku czego dzieci te mają dużą ilość antyciał na tę chorobę. Nie są znane stany epidemiologiczne a przypadków porażeń jest niewiele. Jedno badanie ujawniło powiązanie między epidemią lat 1940-tych i 50-tych z przerwaniem karmienia niemowląt piersią podczas kiedy karmienie niemowląt z butelki stało się popularne. W Stanie Północnej Karoliny kiedy rekomendacje wielce szanownego lekarza, odnośnie zmniejszenia spożywania cukru zostały zastosowane, ilość przypadków spadła z 2402 w 1948 roku na 214 przypadków w 1949 roku.

ODRA

Szczepionka na odrę jest podawana przeważnie w połączeniu ze świnką i różyczką (MMR). Od kiedy zaczęto podawać szczepionkę w 1960 roku nastąpił stały wzrost zachorowalności wśród nastolatków i dorosłych, choroba ta jest bardzo niebezpieczna u dorosłych. Odporność nie trwa całe życie. Amerykańska Akademia Pediatryczna zaleca podanie drugiej dawki w 11 lub 12 roku życia. Centrum Kontroli nad Chorobami rekomenduje podanie drugiej dawki w chwili pójścia do przedszkola lub między 4-6 rokiem życia. Powyższe dwie rekomendacje nie zostały wsparte żadnymi badaniami. Obecnie pojawia się nietypowy zespół odry u dzieci, które były wcześniej szczepione. Nietypowy zespół jest bardzo groźny i charakteryzuje się przesadną wysypką, słabością mięśni, peryferyjnym obrzmieniem wraz z ogromnym bólem brzucha włącznie z wymiotami. Epidemie pojawiają się w całkowicie zaszczepionej populacji. Wnikliwy przegląd tej choroby występujący w Stanach w 1995-96 odkrył, że 60% przypadków wystąpiło u osób zaszczepionych. Wirus odry jest w stanie wystymulować odruch samoodporności jeżeli zostaje w ciele jakiś czas. Badania przeprowadzone przez Rutgers University wykazały, że żywe wirusy używane przeciw chorobom takim jak grypa lub odra mogą w przyszłości stać się powodem innych chorób. Może to wystąpić w postaci stwardnienia rozsianego, artretyzmu, raka lub w innej postaci chorób degeneracyjnych. Reakcje na szczepionkę przeciw odrze to między innymi: poważne zaburzenia układu nerwowego włącznie z zapaleniem mózgu, retinopatie, ślepota a także zespół Guillain-Barre (paraliż mięśni i deficyt czułości nerwowej) wraz z chorobą (IBS) zapalenia jelit.

śWINKA

Od chwili szczepionek przeciw śwince choroba ta stała się chorobą nastolatków i dorosłych. świnka była często pojawiająca się lekka choroba dziecięca, której nie zauważano nawet w 30% zanim nie zaczęto jej szczepić. Komplikacje w wyniku zachorowania u dorosłych są częstsze i poważniejsze. Odporność przez naturalne zachorowanie na tę chorobę trwa do końca życia. Szczepionka nie jest gwarancja na odporność, ponieważ dzieci wcześniej szczepione potrafią zachorować na świnkę. Najczęstsza reakcja uboczna to zapalenie opon mózgowych, spowodowane przez komponent połączenia (MMR) szczepionek na odrę, świnkę i różyczkę.

RÓ¯YCZKA

Lekka choroba dziecięca bez poważnych komplikacji oprócz bardzo rzadkich przypadków. Efektywność szczepionki ocenia się na tylko 77%. Dowody wskazują, że choroba ta przeszła na starszą ludność. Reakcje na szczepionkę to: symptomy typu zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, Zespół Guilolian-Barre (paraliż mięsni i deficyt czułości nerwowej). U 12%-20% kobiet zaszczepianych po okresie dojrzewania pojawiają się symptomy artretyzmu i potrafią trwać od kilku tygodni do miesięcy lub lat. U niektórych zmienia się to na reumatyzm artretyczny i trwa przez cale życie. Lepsza opcja byłaby zaprzestać szczepień dzieci a rozpowszechnić badania zwłaszcza dziewczyn na antyciała w latach dojrzewania lub przed planowaniem ciąży.

OSPA WIEtrZNA

Dzieci naturalnie zakażone budują odporność na całe życie. Ospa wietrzna jest lekka chorobą dziecięcą o rzadkich komplikacjach. Zespól „Reyes” (niebezpieczna encefalopatia) jest rzadko spotykana komplikacja ospy wietrznej. Zachorowalność na ww. zespół jest praktycznie znikoma od chwili, kiedy zabrania się podawanie aspiryny małym dzieciom podczas choroby. U dorosłych choroba ta trwa dłużej, jest cięższa i niesie ze sobą więcej komplikacji. Naukowcy obawiają się dwóch możliwych, długo terminowych ubocznych efektów szczepionki: półpasiec i rak spowodowany ukrytym wirusem w komórce. Masowe zaszczepienie dzieci ta słabo sprawdzona szczepionka będzie eksperymentem o wielkiej proporcji. Choroba ta jest lekka i niezłośliwa w porównaniu do ewentualnych konsekwencji szczepionki, która może spowodować szkodę na cale życie w formie półpaśca lub raka.

¯Ó£TACZKA typu B:

¯ółtaczka jest chorobą wątroby spowodowanym wirusem. Choroba ta ukazuje się u nastolatków i u dorosłych aczkolwiek szczepi się na nią niemowlęta, aby zapobiec jej. Wysokim ryzykiem jest noworodek, którego matka jest zakażona. Poprzez sprawdzanie kobiet ciężarnych można temu zapobiec. 60%-70% tej choroby pojawia się wśród ludności o wysokim ryzyku. Ludność o wysokim ryzyku to:
uliczni stosujący dożylnie narkotyki
homoseksualiści płci męskiej z wieloma partnerami – ludzie z AIDS lub HIV prostytutki
starsi uciekinierzy z Afryki i Azji – osoby po wielu transfuzjach
seksualni partnerzy powyżej wymienionych grup.
Negatywne efekty szczepionki to: zespół Guillian-Barre, artretyzm, demielinacja systemu nerwowego, anafilaksja (reakcja typu szok).
Szczepionka ta jest stosunkowo nowa i nie mamy wystarczającej informacji na temat jej długo terminowych efektów. Bardzo mało wiemy na temat efektów krotko terminowych z powodu, iż lekarze zgłaszają tylko 10% z epizodów poszczepionkowych. W 1992r. podczas seminarium Amerykańskiej Akademii Pediatrii, naczelny Dr George Peter zarekomendował szczepienie niemowląt przeciw ¯ółtaczce typu B ze względów następujących:
¯ółtaczka typu B czasami pojawia się poza grupą wysokiego ryzyka.
Grupy o wysokim ryzyku nie są łatwo dostępne i nie podporządkują się.
Koszt szczepienia dzieci jest mniejszy niż szczepień dorosłych, ponieważ jest potrzebna mniejsza dawka.
Odporność ta nie jest na całe życie a wiec, konieczne są dodatkowe szczepienia!

Hemofilus Influenza Typ B (Hib) Zapalenie Opon:

W Stanach Zjednoczonych ilość przypadków na rok: miedzy 8000 a 15000 przypadków. Pojawia się najczęściej wśród 6 – 7 miesięcznych dzieci. Antyciała matki podawane przez karmienie piersią chronią niemowlę. Zapalenie Opon Mózgowych (Hib) kończy się śmiercią u 3% – 8% przypadków. Hemofilus influenza znajduje się w gardle u 30% zdrowych ludzi, co wskazuje, że ciało nasze ma naturalne sposoby uodpornienia się nawet u ludności nie szczepionej masowo.
Przypadki zachorowalnosci na „Hib meningitis” zapalenie opon mózgowych wzrosły na przestrzeni ostatnich 30 lat, co może być spowodowane przez masowe szczepienie, które mogło osłabić system samoobronny. Badania wskazują, ze szczepienie jest nie efektywne i przeszkadza w tworzeniu odporności i w wyniku tego może powiększyć szanse, że dziecko zachoruje na nią. Poważne reakcje to: konwulsje, alergiczne reakcje anafilaktyczne, reakcje podobne do choroby surowiczej (ból w stawach wysypki i obrzmienie). Pomimo nie dokończonych rekomendacji sposobu stosowania DPT w zliczeniu z Hib pozwolenie to przeszło w 1993r. W porównaniu do historii reszty szczepionek Zapalenie Opon Mózgowych występuje znacznie częściej w wyniku zaszczepienia i tuż po zaszczepieniu.

---

Istnieje teoria mówiąca iż organizm ma naturalny jakby bank informacji, z których czerpie dane o chorobach atakujących organizm. Bank ten ma ograniczoną pamięć i w przypadku wielu szczepień może być zapełniony informacją pochodzącą od szczepionek i nie być w stanie zapamiętać odporności na przebyte choroby innego rodzaju.

Poniższy tekst opracował: „dr n.med. J. Jaśkowski na podstawie raportu Alana Philipsa ponad 60 pozycji piśmiennictwa znajduje się w Redakcji. Poniżej podajemy adres pod którym można uzyskać więcej informacji: National Vaccine Information Center 204 F Mill St. Vienna, VA 22180. tel. (703) 938 – 3783” (wybrane fragmenty).

Pamiętajmy również, że organizm zaszczepiony na jedną chorobę, zaczyna organizować siły obronne przeciwko niej i staje się mniej odporny na inne zachorowania.

Rózyczka nie powoduje prawie nigdy żadnych powikłań, jest chorobą bardzo łagodną, dlatego nigdy się przeciwko niej nie szczepiło dzieci. Dopiero niedawno wprowadzono to szczepienie, jako zabezpieczenie przed zachorowaniem w czasie ciąży i uszkodzeniem płodu. Innej przyczyny nie ma. No więc po co chłopcu to szczepienie? I po co półtorarocznej dziewczynce? W ciążę zachodzi się od pewnego wieku, więc spokojnie można dac dziwewczynkom jedną – dwie dawki tej szczepionki począwszy od 13 roku życia.

Poczytajcie relacje rodziców którzy tez tak bardzo chcieli dobrze dla swoich dzieci – a dziś tego żałują że w jakimś momencie życia chcieli „aż tak dobrze”, a konsekwencją tej dobroci jest to ze do dziś te dzieci cierpią.

System Doniesień o Efektach Ubocznych Szczepień (VAERS) otrzymuje około 11000 raportów rocznie o reakcjach ubocznych związanych z podaniem szczepionki. Około 1% tych informacji to wypadki śmierci. Większość tych doniesień dotyczy szczepień przeciwko kokluszowi. Chociaż liczba ta jest bardzo duża to prawdopodobnie jest to tylko wierzchołek góry lodowej, gdyż FDA przypuszcza, że tylko 10% wystąpień alergii jest rejestrowanych (jeszcze gorzej jest w Polsce). Prawdopodobnie tylko ok. 0,1 do 0,001 przypadków jest rejestrowanych.
Większość lekarzy w Polsce nie zna nawet kart, które trzeba wypełnić w przypadku zaobserwowania powikłania, pomimo obowiązku ich wypełniania od ponad 25 lat.

Dorobiona teoria systemu szczepień mówi, że szczepionki stymulują produkcję przeciwciał. Brak do chwili obecnej prac, które wykazałyby, czy takie przeciwciała powodują trwałą odporność. Okazuje się, że dzieci pozbawione gammaglobulin, co wg. teorii powoduje niemożność powstawania przeciwciał, wracają do zdrowia równie szybko jak inne dzieci. British Medical Council podał, że nie znaleziono korelacji pomiędzy zachorowaniem na dyfteryt a poziomem przeciwciał. Naukowcy stwierdzili również brak zachorowań wśród ludzi z niskim poziomem przeciwciał oraz przeciwnie, ciężkie przebiegi zachorowań wśród ludzi z wysokim mianem przeciwciał.
Badania dowiodły, że szczepionki pobudzając komórki do produkcji określonych przeciwciał, uniemożliwiają produkcję innych przeciwciał. Pełne szczepienia powodują wzrost zachorowalności. W stanie Minnesota (USA) stanowi epidemiolodzy stwierdzili pięciokrotnie większe prawdopodobieństwo zachorowania na żółtaczkę wśród dzieci szczepionych w stosunku do dzieci nie szczepionych.

Dziecko 2 miesięczne ważące ok. 4 kg otrzymuje taką samą dawkę jak dziecko 5 letnie ważące ok. 20 kg. Niemowlęta z niewykształconym systemem odpornościowym mogą otrzymywać aż pięciokrotną dawkę szczepionki (relatywnie do masy ciała) w porównaniu z dziećmi 5 letnimi.
Stwierdzono także, że ilość jednostek szczepionki w dawce może wahać się od 0,5 do 3 razy. Kontrole jakości dopuszczają szeroki margines błędu.
Szczepionki są jedynymi preparatami medycznymi, które podaje się dziecku w tej samej postaci bez względu na wiek, masę ciała, rasę, nawyki żywieniowe i inne czynniki. Takie postępowanie spowodowało przed laty w Australii zgon 50 % aborygenskich dzieci po szczepieniu. Podobny przypadek odnotował New England Journal of Medicine. Szczepienia przeciwko polio spowodowały 8-krotny wzrost zachorowań wśród dzieci rumuńskich.
Dodatkowe podawanie antybiotyków po szczepieniach również może być powodem licznych powikłań, do zgonu włącznie. Podanie zastrzyku antybiotyku nawet w miesiąc po szczepieniu powoduje 8 krotny wzrost zachorowań na polio. Podanie 9 zastrzyków powoduje aż 20 krotny wzrost, a podanie powyżej 10 zastrzyków antybiotyku powoduje 182 krotny wzrost zachorowań.

U osób szczepionych przeciwko odrze stwierdza się 4 krotnie częstsze występowanie choroby Leśniowskiego-Crhona.(wrzodziejące zapalenie jelita, a w grudkach w jelicie stwierdza się wtręty wirusowe).

Przechorowanie natomiast tzw. choroby wieku dziecięcego prowadzi do powstania trwałej odporności, w przeciwieństwie do odporności sztucznie wywołanej szczepieniem. Na ogół taki sztuczny okres odporności wynosi od 1 roku (szczepionki przeciwko kleszczom) do kilku lat. Szczepienie przeciwko ospie prowadzi do powstania odporności na 6 do 10 lat i nie trwa do wieku dorosłego. Właśnie w wieku dorosłym możliwość zgonu z powodu tego zakażenia jest 20 krotnie większa.

Podanie szczepionki Salka spowodowało wzrost zachorowań na polio w USA o 50% w latach 1957 – 1958 oraz o 80% w latach 1958-1959. Ponadto ujawniono manipulowanie statystykami zachorowań na polio w celu wykazania efektu dodatniego. Według CDC aż 87% zachorowań na polio w USA w latach 1973 – 1983 wywołane było podaniem szczepionki. Jonas Salk – twórca szczepionki – zeznał przed senacką komisją przesłuchań, że prawie wszystkie przypadki zachorowań na polio wywołane zostały szczepionką doustną. Jak wiadomo w Polsce stosuje się tylko szczepionki doustne.
Można więc postawić wniosek, że szczepionki przeciwko polio są obecnie jedną z przyczyn zachorowań na polio w USA i nie tylko. Jednoznacznie można także stwierdzić, że szczepionki przyczyniły się do wzrostu zachorowań na polio.

Podanie szczepionki może spowodować wystąpienie długoterminowych reakcji ubocznych takich, jak zaburzenia układu oddechowego, zaburzenia układu immunologicznego, kłopoty z koncentracją, alergie, rak i wiele innych, których nie notowano 30 lat temu.
Składnikami szczepionek są również znane kancerogeny takie jak: thimersol, fosforan duminy, formaldehyd.
Dr Harris Coulter utrzymuje, że „szczepienia powodują występowanie zapaleń mózgu znacznie częściej, aniżeli władze chcą to przyznać. Mogą one występować u 15 – 20 % przypadków”.
Miliony dzieci uczestniczą w tym eksperymencie a władze medyczne nie robią nic, by rozpoznać długoterminowe uboczne efekty szczepień.
Można więc stwierdzić, że długoterminowe negatywne efekty szczepień są w oczywisty sposób ignorowane przez odpowiednie służby medyczne, pomimo silnej korelacji szczepień i wielu chorób przewlekłych z kolagenozami włącznie.

Wraz z wprowadzeniem antybiotyków i szczepień ani czas naszego życia nie uległ wydłużeniu, ani współczynnik zgonów nie zmalał. Zanotowano natomiast nienaturalny wzrost wydatków na służbę zdrowia. Innymi słowy pieniądze przeznaczone na poprawę naszego zdrowia i życia weszły do kieszeni biznesu. Wydatki dotyczą Stanów Zjednoczonych, kiedy po „zimnej wojnie”, zdecydowano się nadmiar pieniędzy ulokować między innymi w lekach. W Polsce sytuacja nie wygląda tak różowo. Brak powszechny pieniędzy na środki czystości, papier toaletowy i maszyny do wyparzania naczyń, ułatwiają zakażanie. A można by poprzez wprowadzanie wyparzarek w szpitalach w istotny sposób ograniczyć np. zakażenie m.in. wirusem żółtaczki.

Mit: „Szczepionki są zalecane czyli obowiązkowe”
W USA możliwe są zwolnienia ze szczepień z trzech powodów:
1. W 50-ciu stanach USA możliwe są zwolnienia od szczepień z powodu występowania chorób w rodzinie zwiększających możliwość występowania reakcji ubocznych.
2. z powodów religijnych,
3. z powodów filozoficznych związanych z prawem do wolności osobistej obywateli.
Dzieci zwolnione od szczepień mogą uczęszczać do szkół podstawowych i ponadpodstawowych z wyjątkiem okresów występowania epidemii. W Polsce praktycznie jedynym sposobem zwolnienia ze szczepień jest choroba dziecka.

Szczepionki uważa się za zwycięstwo w walce z chorobami, podczas gdy w rzeczywistości powodowały nawroty chorób. Karty pacjentów były fałszowane z obawy przed cofnięciem dotacji. Obecnie również wielu lekarzy odmawia potwierdzenia na piśmie efektu powikłania po szczepieniu. Autorowi jest znanych co najmniej kilka przypadków w ostatnim roku wystąpienia powikłań lub eufemistycznie zwanych efektów ubocznych o różnym stopniu nasilenia, po szczepieniu, w których to sytuacjach lekarze nie wypełniali kart.
Autorowi nieznane są przypadki w Polsce przesyłania raportów do Instytutu Leków z informacją o wystąpieniu powikłań po szczepieniu. Na prowadzonych kursach zawsze pytanie takie padało i nigdy nie otrzymano na nie odpowiedzi. Wielu lekarzy, nawet starszych, nie wiedziało w ogóle o obowiązku wysyłania takich raportów.

Innym takim przykładem jest lansowana obecnie szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu opon mózgowych. Stara się firma wprowadzić ją jako niezastąpiony środek na tę chorobę. Jednakże w woj. gdańskim i słupskim od 40 lat nikt nie rozpoznał tej choroby. Tak więc brak jest podstaw do stosowania szczepionki. Firma nie wspomina o możliwości wystąpienia powikłań. Po drugie szczepionka posiada „gwarancję” na rok, po tym terminie trzeba zaszczepić się ponownie. Wydać kolejny milion złotych. I tak co trzy lata. A fizycy twierdzą, że perpetum mobile nie istnieje. Po trzecie pan, który w latach 70-tych opracował tę szczepionkę, był jednocześnie odpowiedzialny za kontrolę szczepień i pełnomocnikiem Rządu ds. szczepień. Austriak ten zarobił wieleset milionów szylingów. Podobnie firma Immuno AGH. Jak wiadomo z niepotwierdzonych źródeł tylko Leśnicy zakupili ponad 10 000 sztuk tej szczepionki po ponad 100 zł za dawkę. I pamiętajcie drodzy Leśnicy co trzy lata należy dawkę powtórzyć wg informacji producenta. Należy pogratulować firmie marketingu. Bez społecznego sprzeciwu będzie coraz więcej i więcej wymaganych szczepień. Tak długo jak szczepienia będą dawały tak olbrzymie zyski, życie ludzkie nie ma znaczenia. Nie wspominając o wielkim skandalu testowania szczepionek na upośledzonych dzieciach w Australii przez ostatnie 40 lat. Dzieciom szczepiono rozmaite wirusy i bakterie, aby potem stosować szczepionki.

---

Szczepienia a prawo

ROZPORZ¡DZENIE MINIStrA ZDROWIA z dnia 23 grudnia 2002 r w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych Dz. U. Nr 241, poz. 2097) (wybrane)

§ 5. 1. Zgłoszenie niepożądanego odczynu poszczepiennego następuje niezwłocznie, nie później niż po upływie 12 godzin od powzięcia podejrzenia jego wystąpienia.

§ 8. W przypadku wystąpienia ciężkiego lub poważnego niepożądanego odczynu poszczepiennego u dwu lub więcej osób zaszczepionych tą samą szczepionką państwowy powiatowy inspektor sanitarny powiadamia niezwłocznie o tym fakcie państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, nie później niż po upływie godziny od powzięcia podejrzenia jego wystąpienia.

§ 9. 1. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny prowadzi powiatowy wykaz zgłoszeń niepożądanych odczynów poszczepiennych.

§ 10. 1. Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny prowadzi wojewódzki wykaz zgłoszeń niepożądanych odczynów poszczepiennych.

§ 11. 1. Główny Inspektor Sanitarny lub wskazana przez niego specjalistyczna jednostka prowadzi zbiorczy wykaz zgłoszeń niepożądanych odczynów poszczepiennych i podaje do publicznej wiadomości zbiorcze informacje o niepożądanych odczynach poszczepiennych zgłoszonych na terenie kraju.

Załącznik nr 1

KATEGORIE NIEPOŻĄDANYCH ODCZYNÓW POSZCZEPIENNYCH

Kategorie niepożądanych odczynów poszczepiennych: 1) odczyny miejscowe, w tym:
a) odczyny miejscowe po szczepieniu BCG,
b) obrzęk,
c) powiększenie węzłów chłonnych,
d) ropień w miejscu wstrzyknięcia;
2) niepożądane odczyny poszczepienne ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN):
a) encefalopatia,
b) drgawki gorączkowe,
c) drgawki niegorączkowe,
d) porażenne poliomyelitis wywołane wirusem szczepionkowym,
e) zapalenie mózgu,
f) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
g) zespół Guillain-Barre;
3) inne niepożądane odczyny poszczepienne:
a) bóle stawowe,
b) epizod hipotensyjno-hiporeaktywny,
c) gorączka powyżej 39°C,
d) małopłytkowość,
e) nieutulony ciągły płacz,
f) posocznica, w tym wstrząs septyczny,
g) reakcja anafilaktyczna,
h) reakcje alergiczne,
i) uogólnione zakażenie BCG,
j) wstrząs anafilaktyczny,
k) zapalenie jąder,
l) zapalenie ślinianek,
m) inne poważne odczyny występujące do 4 tygodni po szczepieniu.

1 Niepożądany odczyn poszczepienny (NOP) stanowi każde zaburzenie stanu zdrowia, jakie występuje po szczepieniu. Jeśli nie podano inaczej i z wyjątkiem odczynów po szczepieniu BCG, za związane czasowo ze szczepieniem uznaje się zaburzenia stanu zdrowia, które wystąpiły w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki. Mogą one być wynikiem:
1) indywidualnej reakcji organizmu człowieka szczepionego na podanie szczepionki;
2) błędu wykonania szczepionki lub błędu podania szczepionki;
3) zjawisk od szczepienia niezależnych, a tylko przypadkowo pojawiających się po szczepieniu.

Załącznik nr 2

KRYTERIA ROZPOZNAWANIA NIEPO¯¡DANYCH ODCZYNÓW POSZCZEPIENNYCH

Kryteria rozpoznawania niepożądanych odczynów poszczepiennych:
1) odczyny miejscowe:
a) nadmierny odczyn miejscowy:
– obrzęk wykraczający poza najbliższy staw,
– obrzęk, zaczerwienienie i bolesność utrzymujące się dłużej niż 3 dni,
– odczyn miejscowy wymagający hospitalizacji dziecka,
b) odczyny miejscowe po szczepieniu BCG:
– poronny fenomen Kocha (wczesny odczyn poszczepienny pod postacią nacieczenia pojawiającego się już pomiędzy drugim a siódmym dniem po szczepieniu, a następnie owrzodzenia gojącego się od 2 do 4 miesięcy),
– pęcherzyk ropny o średnicy większej niż 10 mm u noworodków lub większej niż 20 mm u dzieci starszych,
– owrzodzenie o średnicy większej niż 10 mm u noworodków lub większej niż 20 mm u dzieci starszych,
– keloid,
c) powiększenie okolicznych węzłów chłonnych:
– powiększenie co najmniej jednego węzła (1,5 cm lub więcej),
– sącząca się przetoka nad węzłem (dotyczy głównie powikłań po BCG, w okresie 2-6 miesięcy po podaniu szczepionki),
d) ropień w miejscu wstrzyknięcia:
– bakteryjny (obecność ropy, objawy zapalenia, gorączka, dodatnie wyniki posiewu),
– jałowy (brak dowodów zakażenia bakteryjnego);
2) niepożądane odczyny ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN):
a) encefalopatia: wystąpienie co najmniej dwóch z podanych niżej trzech objawów w przeciągu 72 godzin po szczepieniu:
– drgawki,
– wyraźne zaburzenia stanu świadomości trwające dzień lub dłużej,
– wyraźna zmiana zachowania dziecka utrzymująca się dzień lub dłużej,
b) drgawki z wyraźnym rozgraniczeniem na gorączkowe i niegorączkowe,
c) poliomyelitis poszczepienne wywołane wirusem szczepionkowym (porażenie lub niedowład wiotki z objawami utrzymującymi się 60 lub więcej dni, który wystąpił u dziecka w okresie 4-30 dni po podaniu OPV lub 2-75 dni po kontakcie z osobą, która otrzymała tę szczepionkę. Do rozpoznania wymagane jest badanie wirusologiczne płynu mózgowo-rdzeniowego oraz stolca z wyizolowaniem szczepu szczepionkowego wirusa polio),
d) zapalenie mózgu (rozpoznane w oparciu o typowe objawy neurologiczne, pleocytozę w płynie mózgowo-rdzeniowym i/lub izolację wirusa z PMR),
e) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (rozpoznane w oparciu o typowe objawy oraz badanie PMR, z wyraźnym rozgraniczeniem na bakteryjne i niebakteryjne. Przy podejrzeniu poszczepiennego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych po podaniu szczepionki żywej, wskazana jest próba izolacji wirusa szczepionkowego z PMR),
f) zespół Guillain-Barre (symetryczny niedowład o ostrym początku, gwałtownie postępujący, bez gorączki w momencie wystąpienia pierwszych objawów, z równoczesnymi zaburzeniami czucia, rozpoznawany na podstawie objawów klinicznych i badania płynu mózgowo-rdzeniowego. Zgłaszaniu podlegają wszystkie przypadki zespołu Guillain-Barre, które wystąpiły w przeciągu 4 tygodni po szczepieniu);
3) inne niepożądane odczyny poszczepienne:
a) reakcje alergiczne pod jedną z niżej wymienionych postaci, ujawniające się w okresie 24 godzin po podaniu szczepionki:
– zmiany skórne,
– obrzęk twarzy lub uogólniony,
– zmiany osłuchowe (świsty),
b) reakcja anafilaktyczna (ostra reakcja nadwrażliwości) – silnie zaznaczona reakcja w przeciągu pierwszych dwóch godzin po podaniu szczepionki, charakteryzująca się dusznością z powodu skurczu oskrzeli, obrzękiem krtani, obrzękiem Quinckego,
c) wstrząs anafilaktyczny – natychmiast po podaniu szczepionki,
d) gorączka 39°C lub wyższa (gorączka występuje zazwyczaj w przeciągu 48 godzin po podaniu szczepionek DTP lub DT, natomiast po szczepieniu przeciw odrze lub (śwince, odrze i różyczce) odczyn w postaci wzrostu temperatury występuje w drugim tygodniu po podaniu szczepionki (szczyt około 10 dnia),
e) epizod hipotensyjno-hiporeaktywny (jest to charakterystyczny stan po szczepieniu DTP, w którym niemowlę przez pewien okres czasu (10 minut do 36 godzin) ma obniżone ciśnienie tętnicze (stany hipotonii do zapaści naczyniowej włącznie), obniżone napięcie mięśniowe, nie przyjmuje posiłków i nie nawiązuje kontaktów z otoczeniem),
f) nieutulony ciągły płacz (utrzymujący się powyżej 3 godzin płacz lub krzyk o znacznym nasileniu i wysokim tonie, pojawiający się przeważnie 6-18 godzin po szczepieniu),
g) uogólnione zakażenie prątkiem BCG (m. in. zmiany w węzłach chłonnych innych regionów, zmiany kostne, meningitis BCG, zmiany w nerkach i innych narządach lub tkankach, występujące 1-24 miesięcy po szczepieniu, potwierdzone bakteriologicznie).

---

Poniżej zacytowane wypowiedzi przypadkowo wybranych rodziców:

„Szczepic polroczna dziewczynke na rozyczke sensu nie ma (jak bedzie miala 15 lat to i owszem), tezec tez odpada (szczepionke i tak dostanie jesli bedzie miala glebokie skaleczenie z podejrzeniem o zakazenie) a na tezec mozna szczepic po takim fakcie). Na zoltaczke zaszczepie bo to szczepienie trzeba miec na wypadek nawet banalnego zabiegu chirurgicznego.Blonica i krztusiec sa chorobami, ktore sie leczy bez wiekszych problemow i zachorowanie nie grozi powaznymi konsekwencjami. Na polio chyba nie odwaze sie ominac szczepienia bo choroba rzeczywiscie grozna i z powaznymi powiklaniami.”

„jestem przekonany, ze szczepienie jest lamaniem wszystkich naturalnych barier immunologicznych czlowieka i powaznie oslabia organizm. Po drugim szczepieniu na zoltaczke moja corka trafila do szpitala z infekcja drug moczowych, moze to tylko zbieg okolicznosci ale nie chcialbym zeby to sie powtorzylo.”

„Zreszta o powiklaniach niewiele wiadomo poza tym ze sa bo zaden koncern farmaceutyczny nie jest zainteresowany w ujawnianiu takich danych (analogicznie jak ze szkodliwoscia telefonow komorkowych)”

„Problem w tym ze producenci szczepionek nie sa zainteresowani w takich badaniach. Czy wiesz o tym ze do kazdego szczepienia lekarz powinien wypelnic takze formularz o powiklaniach i skutkach ubocznych? Tak naprawde malo ktory lekarz wie o takim formularzy i nikt ich nie zbiera.”

„Czy wiesz, ze niektore powiklania poszczepienne prowadza do smierci i ze notowano sporo takich wypadkow?”

„W kalendarz szczepien zaczely ingerowac firmy farmaceutyczne zamiast naukowcy opierajacy sie na aktualnych badaniach zachorowalnosci i obserwujacy skutki uboczne i powiklania poszczepienne. Na grype nie zaszczepie ani siebie ani dziecka nawet jesli okaze sie za rok czy dwa, ze bedzie to szczepienie obowiazkowe.”

„Kiedy ja byłam dzieckiem ludzie nie słyszeli ze kleszcze mogą powodować kleszczowe zapalenie mózgu a teraz świat poszedł do przodu, informacja dotarła to i zaszczepić sie można ale nie trzeba.”

„Ja z moja obecna wiedza zastanowilabym sie nad wieloma szczepieniami, bo jak sie okazalo szczepienie nie zabiezpiecza przed zachorowaniem (konkretnie chodzi mi o krztusiec), jak wyjasnila mi pani pulmonolog, ktora opiekuje sie moja corka, jedynie zmniejsza ryzyko zachorowania a przy okazji objawy sa zamazane i trudniej zdiagnozowac taka chorobe.”

„Roczne dziecko przechodzi rozyczke prawie bezobjawowo, drobna wysypka na twarzy. Dla rocznej dziewczynki nie stanowi ta choroba zadnego zagrozenia a po jej przejciu organizm ma naturalna odpornosc duzo wyzsza niz po szczepieniu ktore wystarcza na kilka lat”

„Miałam kolegę z dzieciństwa, miał chorobę Heine-Medina, po szczepieniu zachorował!!!”

„Znam kilka przypadków gdy zdrowiutkie dzieci zachorowały po szczepionce. Synek kolegi z pracy po szczepionce dostał ataku z drgawkami, stracił przytomność i jest umysłowo opóźniony. Pomyśl. Jaka to kasa! Firmy farmaceutyczne zrobią wszystko by ludzie jak najwięcej się szczepili. (…) Kochane MZ wykupiło obowiązkowe szczepionki MMR II i od kwietnia czy marca każe nimi szczepić. Niech mnie pocałują w d…. Poczytaj sobie w internecie o MMR II. Szczególnie chłopcy narażeni są po niej na …..autyzm. „

„Moje dziecko ma przepisywane tzw. „bezpieczne szczepionki”. Niestety trzeba za nie samemu płacić, fundusz nie refunduje.”

„Moja córka ma obecnie 22 lata, cechy autyzmu, jest upośledzona umysłowo, ma zaburzenia metabolizmu. Kiedy córka ukończyła 2 miesiące została zaszczepiona szczepionką DiTePer i przeciwko Polio. Na drugi dzień po szczepieniu wystąpiły drgawki, które powtarzały się coraz częściej. Badania wykazały skłonność do niskich poziomów cukru we krwi – hipoglikemia. Leczenie w Centrum Zdrowia Dziecka nie skutkowało. Choroba czyli hipoglikemia powoli jakby ustąpiła samoistnie – w wieku 5 lat córka już nie miała ataków drgawek. Ale skutki są takie jak opisałam powyżej. Od dwóch lat znów pojawiły się drgawki – leki przeciwpadaczkowe nie skutkują. W moim mieście znam jeszcze jeden przypadek, gdy u dziecka po tym samym szczepieniu – w wieku 6 miesięcy -wystąpiły drgawki. Matka twierdzi, że dziecko w chwili szczepienia było lekko zakatarzone. Dziewczynka jest 5 lat młodsza od mojej córki, ma cechy autyzmu, podejrzewano zespół Retta, jest głęboko upośledzona.”

„9 lutego 2000 zaszczepiono córkę p/Odrze i zareagowała (po pięciu dniach gorączką i zapaleniem oskrzeli.”

„Jestem matka dziecka 4 letniego , autystycznego uszkodzonego (prawdopodobnie ) szczepionka .Gdy moja corka miala 1.5 roku iczula siedobrze zaszczepilam ja na pojedyncza szczepionke odry . O ile mi wiadomo jest to MMR mial zla opinie . Jednak cos sie zdarzylo -mala zagoraczkowala i przez tydzien jej zachowanie bardzo sie zmienilo . Zaczela uciekac naspacerach , plakala w nocy , byly problemy ze spaniem i jedzeniem . Tych symptomow bylo wiele ale nikt nie wskazywal na autyzm .Lekarze stukali sie w glowe o co mi chodzi . Dopiero 4 miesiace pozniej (moja mala bardzo malo mowila ) zdecydowalam sie na badania wzroku i sluchu (mala wydawala sie byc nieobecna ). W tym samym czasie objawy w/w nasilily sie i w grudniu (okres oczekiwania na badanie ABR trwa 2 miesiace !!),w dzien swych 2 urodzin mala miala krwawienie z ucha b. wys . goraczke . Szpital i diagnoza -wirusowe zap. ucha.
Odetchnelam z ulga , pomyslalam to dlatego nie mowi nie slucha i nie bawi sie jak inne dzieci . Leczenie bylo dlugie , sam wymas z ucha zajal 3 tygodnie , po 6 miesiacach zrobilismy ABR (wczesniej nie bylo sensu ze wzgledu na ogecnosc infekcji ) i wynik wyszedl 100% !!! slyszalnosci . Ale na prozno czekalismy na poprawe innych stanow . Wszystko sie pogarszalo , w miedzyczasie mala „zlapala „ODRE , co dla lekarza rodzinnego bylo szokiem (przeciez niedawno szczepil ja na to !!!), Cos mi jednak nie pasowalo z taszczepionka .Poniewaz mam swoja ksiazeczke zdrowiaz dziecinstwa sprawdzilam , ze nie bylam na odre szczepiona , to po co narazac moje dziecko !!! Mijaja miesiace a ja wciaz nie wiem czy mam kontynuowac szczepienia ?? Mala nie miala mamps ani rubella .Czytajac jednak fachowe ksiazki mozna wnioskowac , ze ani rozyczka ani swinka nie sa zagrozeniam dla zycia .Natomiast nie mam przekonania do szczepionek .”

„Wglebiajac sie wszczegoly po szczepionkowe ma wrazenie , ze gdy dziecko jest zdjagnozowane jako autystyczne , w pierwszej kolejnosci rodzice powinni zrobic analize wlosow na ogecnosc met . ciezkich (timerosal – konserwant szczepionek to tlenek rteci !!!), jesli to okaze sie nieprawidlowe – chelition , czyli detox (pod konrola lekarza – produkty mozna kupic przez internet – haslo DMSA), dalej to badania uryny na aminokwasy i peptyny , organiczne kwasy , wrazliwosc na gluten . kal -ogolnie plus pasozyty, IgA, testy;alergiczne , immunologiczne , aktywnosc erytrocytow (erytrocyte Glutatione Peroxidase Activity ), test genetyczna na lamliwy chromosom , przepustowosc kiszek (Bowel Permeabilaty ).Dodatkowo ;krew :poziom serotoniny ,z serum -phenylaline , -pyruvic acid , lactic acid -herpes , cytomegalovirus .czerwone cialka -magnez , CSF-protein elektrofhoresis .Informacje zasieglm z protokulu DAN z 1995 roku (konferencja DAN ). Mysle ,ze najpierw nalezy wykluczyc encefalopatie po szczepionkowa a pozniej latac do psychologow co robic dalej !!”

„Czy ktoś jest w stanie sprawdzić skład angielskiej szczepionki MMRII/? Ja też doszukałam sie thIMEROSALU(trujący, ciężki metal o pochodzeniu rtęciowym), ale nie jestem pewna. U mojego synka zespół autystyczny rozwinął się po podaniu tej szczepionki. Z całą pewnością jej nie powtórzę i raczej postaram sie o tę „magiczna”kartkę od neurologa.”

„mam kontakt z tymi dziećmi (nie szczepionymi) te dzieci nie chorują, świetnie się rozwijają, jest to bardzo charakterystyczne ze te dzieci uczą się wszystkiego dużo szybciej niż rówieśniki szczepione. Nie podważam oczywiście ze dzieci szczepione są „gorsze” NIE ! nie są inne ale coś musi być w tym że jednak dzieciaczki są bardzo zdrowe, nie zapadają na zwykłe wirusówki, dzieci są spokojne, uśmiechnięte, cierpliwe w szkole nauka nie sprawia im kłopotu a wręcz są bardzo dobrymi uczniami.
Ponieważ mam teraz kontakt z matkami w przedszkolach (prelekcje ) to same mamy zwracają jednak uwagę na to ze szczepionki „sykotyzują” te młode organizmy – dotychczas dzieci które nie chorowały zaczynają chorować, choroby się przeciągają a dzieci zapadają na coraz to inne choroby.”

„więc tez uważałam ze nie ma nic lepszego jak tylko zabezpieczyć własne dziecko. Mój syn urodził się o czasie itd. rozwijał się świetnie, nie miał większych problemów w okresie około niemowlęcym- był dzieckiem ogólnie mówiąc normalnie się rozwijającym i łapiącym co najwyżej czasem jakieś katary ale po MMR -e dziecko moje stało się bardzo wrażliwe na wszystko co możliwe było, chorowania nie było końca, stał się bardzo „ruchliwy” raczej powinnam napisać „nadpobudliwy” ale to słowo nigdy mi nie pasuje ponieważ syn był grzeczny ale strasznie niecierpliwy, płaczliwy , dotychczasowe jego zainteresowania jak kredki, plastelina zostały odrzucone, nie miał cierpliwości do niech.
Za chwilę dziecko trafiło do zerówki…okazuje się ze taki chłopczyk który świetnie rysował, lepił z plasteliny nie ma cierpliwości aby powtarzać te czynności w zerówce.”

„Nie wiem czy odczuwasz tę różnice co piszę – to są bardzo charakterystyczne zmiany w zachowaniu dziecka z dziecka spokojnego, uśmiechniętego, cierpliwego stał się dzieckiem o którym ogólnie psycholodzy mówią „nadpobudliwym” – wiem ze to wina akurat tego szczepienia MMR i tak uważam ze syn miał mnóstwo szczęścia ze nie skończyło się to u niego gorszymi powikłaniami typy „autyzm” – Syn w tej chwili jest już spokojny 🙂
mówi się ze wyrósł z „ruchliwości” ale jest dzieckiem który osiąga kiepskie wyniki w nauce i to nie jest jakieś zaniedbanie z naszej strony ( poświęcamy mu dużo cierpliwości i angażujemy się z życie szkolne w miarę kiedy tego sytuacja wymaga) ale jego brak cierpliwości jest nadal strasznie charakterystyczny . ma uznaną „dysgrafię” – choć np. osiąga ogromne sukcesy z życiu sportowym.”

„Jest całkiem możliwe, że szczepienia wpływają na zachowania i osobowość dzieci skoro udowodniono, że nawet po MMR może rozwinąć się autyzm.”

„Od siebie dodam, że gwałtowne zostrzenie alergii u mojego dziecka miało miejsce po I szczepieniu w przychodni. I do tej pory (dzidzia 1,5 roku) „huśtamy się” po tym zdarzeniu. Gwałtowne zaostrzenie oznacza w naszym przypadku przejście z nietolerancji tylko i wyłącznie mleka krowiego oraz jego przetworów na nietolerancję wszystkiego co jadłam jako matka karmiąca piersią.”

„Synek ma 5 miesięcy, zaszczepiliśmy go szczepionką zintegrowaną (7 w jednym, (homeopata z Krakowa) tylko z niedowierzaniem kręcił głową jak można było, ale cóż, nasz pediatra był zachwycony więc zaszczepiliśmy – bez komentarza…), po trzech dniach straszne problemy z brzuszkiem, przeraźliwy płacz, prawie-biegunka, etc, po siedmiu wysoka gorączka i kaszel. Najpierw mokry, potem suchy. Cztery dni pod rząd chodziliśmy do lekarzy, wszyscy mówili że zdrowy, ale że na wszelki wypadek antybiotyk (jedna pani, ta od szczepienia zresztą, przepisała antyb. na 20 dni!!!!). Nie zaaplikowałam no bo NA CO skoro zdrowy??? Ale tak kaszlał że w niedzielę wylądowaliśmy na ostrym dyzurze – to samo, zdrowy, ale wskazana konsultacja u laryngologa. No dobrze – poniedziałek – laryngolog – dziecko zdrowe! A tymczasem płuca wykaszliwuje. Do pediatry znów. Antybiotyk. Złamałam się, jakieś szmery w oskrzelach, pan bałby się dziecko bez osłony zostawić, antybiotyk. Dałam. 5 dni. Biegunka non stop, zapach chemii w kupce. Kontrola. Wszystko w porządku, odstawić antybiotyk. Kaszlał i charczał jeszcze ale to podobno może się do dwóch tygodni utrzymywać. Po dwóch dniach w nocy temp. 39 st., kaszle świszczaco PRZEpotwornie, trzecia rano, przerażeni gnamy do szpitala. Na oddział. Dziecko – uwaga – ZDROWE, ale skoro nas jego stan niepokoi – przyjmą. Po dniu wyklarowało się zapalenie krtani, oskrzeli, płuc i nie wiem jeszcze czego. Dożylnie antybiotyk. I tak półtora tygodnia spałam na ogrodowym leżaczku, a Wiktorowi przez dwie godziny dziennie ładowali w żyłkę Klacid. Wypisali. Kaszle dalej, ale tak podobno do dwóch tygodni – jak już pisałam. Syropek, nawilżać powietrze i oklepywać. Z syropkiem dałam sobie spokój, poszlismy do homeopaty. Co boli dodatkowo to fakt, że dziecko jest INNE: był radosny, spokojny, szczęśliwy bobas, a teraz jest płaczliwy, marudny, niespokojny…
szczepionka sześciowalentna Infanrix Hexa + szczepionka przeciw meningokokom z grupy C – Menjugate. Ta pierwsza to przeciw: błonicy, tężcowi, krztuścowi, wzw B, polio i Hib. Meningokoki to bakterie wywołujące zapalenie opon mózgowych, posocznicę, sepsę „

„Mój syn do 8 miesiaca był dosc spokojnym dzieckiem, wtedy sielanka skończyła się stał się b. ruchliwy i niecierpliwy-( dopiero teraz te fakty łączę – ma lat 2,9) PO podaniu potrójnej szczepionki PRIORIX,(za namową pani z przychodni – o zgrozo żebym wtedy wiedziała to co teraz) – dziecko przez 3 dni miało biegunkę i nagłe wymioty. Z pomocą przyszła koleżanka – podałam BAPTISIA TINCTORIA – wTEDY JESZCZE nic o homeopatii nie wiedziałam. W przychodni zadnej pomocy nie otrzymałam, oczywiscie dzieci szczepi sie w sobotę więc, pozostał mi dyzur nocny. Pani doktor z przychodni odpierała zarzut że to niejest efekt szczepionki, a wirus, dopiero po zmianie dyżuru inna pani doktor przyznała że tak moze dziać się po szczepionce. Dodam że syn nigdy nie chorował poważnie. Do 8 miesiaca jeden katar! Dopiero teraz zaczęłam kojarzyć fakty. U mojego dziecka tuz po urodzeniu pojawiła się sapka, teraz wiem że to po szczepieniu na gruźlicę – (homeopata stwierdził u niego skazę tuberkulinową). Wtedy gdy miał 6 tygodni pediatra powiedziała mi że to efekt wiotkich mięśni! W pełni wszystko zaczęło z niego wychodzić po odstawieniu od piersi – miał wtedy 2 lata. Pojawił sie chroniczny katar i trwał 7 tygodni. Dzięki homeopatii wyszedł z niego. NIe zaszepię na pewno p/ gruźlicy to wiem, a inne szczepienia bardzo się zastanawiam”

„a kiedy ta pani była w szpitalu i nie pozwoliła zaszczepić dziecka 5 godzin po porodzie, przyszło do niej dwóch lekarzy, potem pani ordynator, bardzo miła, i łagodnie (! jakaś mądra) próbowała jej wytłumaczyć, że może jednak, że skoro ona się boi, to oni zaszcze

Mycie naczyń, zmywarka

---

W każdym domu myje się naczynia, i myło od zawsze. Chciałem tutaj tylko napisać o różnych, ostatnio „modnych” płynach i solach do mycia naczyń.

Reklamy wabią nas płynami, które:

• nie niszczą skóry,
• doskonale zmywają każdy tłuszcz,
• nabłyszczają naczynia,
• powodują, że nie trzeba płukać i wycierać naczyń.

Jeśli płyn do mycia naczyń usuwa wszelaki tłuszcz, nawet w zimnej wodzie to na pewno usunie ochronną warstwę tłuszczową ze skóry rąk. Chciałbym jednak przede wszystkim zwrócić uwagę na substancje nabłyszczające oraz na nie płukanie naczyń.

Po myciu naczyń zostaje na nich woda ze środkiem myjącym. Jeśli naczynia nie zostałą wypłukane, to woda, oczywiście, odparuje, ale na naczyniach zostanie cienka, nie widoczna warstwa płynu do mycia. Po nalaniu np. zupy ten płyn się rozpuszcza i wszyscy domownicy zajadają go ze smakiem. Podobnie jest z wszelkimi substancjami nabłyszczającymi dodawanymi do płynów i do zmywarek. Jeśli po umyciu naczyń pozostaje na nich jakakolwiek warstwa – będzie ona później spożyta przez domowników.

Może się potem okazać, że ciasto pachnie płynem do mycia naczyń gdyż forma nie została porządnie wypłukana. Pomijając oczywiście prosty fakt, że płyny do naczyń są trujące.

Telefony bezprzewodowe, komórki

---

No dobrze, mniejsza o telewizory. Teraz telefony bezprzewodowe i komórki. A także krótkofalówki (takie jak ma ochrona w supermarketach), radia CB i inne, podobne. Od razu mówię, że telefony bezprzewodowe to takie komórki o słabszym działaniu. Działaniu ubocznym, oczywiście.

Wszystkie urządzenia teletransmisyjne NADAJĄCE sygnał wytwarza pole elektryczno-magnetyczne wokół urządzenia i – jeśli jest w innym miejscu – wokół anteny. Pole to, krótko mówiąc działa szkodliwie. Między innymi „podgrzewa” tkanki. Jeśli ktoś rozmawia często z komórki i trzyma ją zawsze z jednej strony – znam przypadek jednostronnego osłabienia wzroku. Warto się nad tym zastanowić. Oczywiście to nie jedyne, co może być, to tylko przykład.

Ktoś może nosić komórkę w kieszonce na piersi (przy sercu) lub na pasku przy spodniach – nawet nieco z tyłu (nerki). A potem się zastanawia dlaczego coś się dzieje z sercem czy nerkami. Komórka co jakiś czas wysyła i odbiera sygnał łączności z najbliższym nadajnikiem. Nie jest tak, że kiedy nie rozmawiamy to „ona nic nie robi”. Wystarczy ją położyć przy jakimkolwiek wzmacniaczu (radiu, telewizorze, głośniczkach komputerowych, wieży) – usłyszymy jak pracuje. Dla komputerowców – komórka potrafi tak przeformatować dyskietkę czy dysk twardy, że potem nadaje się ona na śmietnik. Przede wszystkim kiedy ODBIERA sygnał dzwonienia (ktoś na nią dzwoni).

Innymi słowy – jak już musimy rozmawiać przez komórkę – krótko i treściwie. Można też używać zestawów słuchawkowych trzymając komórkę z daleka od ciała, wtedy korzystanie z komórki staje się prawie zupełnie bezpieczne. No, chyba, że ważniejsza jest rozmowa niż zdrowie za … np. 10 lat.

Reguła ta nie odnosi się wyłącznie do telefonów komórkowych. Tak samo szkodliwe są wszelakie urządzenia generujące fale elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości: radary, nadajniki radiowe i telewizyjne, przekaźniki radiowe, telewizyjne i telefonii komórkowej, komputerowe sieci bezprzewodowe, słuchawki i mikrofony bezprzewodowe.

Oczywiście każde urządzenie inaczej oddziaływuje. Wojskowy radar jest tysiące bardziej szkodliwy niż np. bezprzewodowy mikrofon, co nie znaczy, że mikrofon jest obojętny dla zdrowia.

——-

Ostatnio w miastach pojawiły się maszty telefonii komórkowej. Niezależnie od zdań ekspertów uważam, że mieszkać przy takim maszcie to jak mieszkać w kuchence mikrofalowej. Tylko nie zawsze się można przeprowadzić.